Współczesne przymiotniki odrzeczownikowe z wybranymi formantami sufiksalnymi

Przedmiotem pracy są proste przymiotniki odrzeczownikowe z wybranymi formantami sufiksalnymi. Motywację wyboru tematu stanowi fakt, iż brakuje monografii formantów tworzących przymiotniki odrzeczownikowe, uwzględniających dane liczbowe. Podstawowym kryterium wyboru formantów był stopień ich produktywności. Opisowi zostały poddane trzy najbardziej produktywne formanty przymiotnikowe: -owy, -ski (i jego rozszerzenia), -ny (i jego rozszerzenia). Ponieważ wspólną cechą tych formantów jest brak specjalizacji znaczeniowej, dołączono do nich charakterystykę formantu -any (tworzącego przymiotniki odrzeczownikowe), który w stosunku do wymienionych wyżej formantów pozostaje w dystrybucji uzupełniającej. Grupę formantów tworzących przy- miotniki niewyspecjalizowane znaczeniowo zamyka formant paradygmatyczny, który został opisany w formie osobnego ujęcia przez I. Kaproń-Charzyńską (1998). Celem pracy jest synchroniczny opis słowotwórstwa przymiotników odrzeczownikowych, który obejmuje: 1) podział formantów zawierających ten sam sufiks prosty na inwariant i warianty (dotyczy -ski i -ny); 2) dane o liczbie derywatów z danym formantem i jego produktywności; 3) charakterystykę semantyczną i morfologiczną podstaw; 4) charakterystykę morfonologiczną derywatów; 5) charakterystykę znaczeń kontekstowych przymiotników.

Małgorzata Urban