Emerytowany profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; główny zakres jego badawczych zainteresowań to literatura staropolska.
Literatura staropolska czytana współczesną humanistyką. Przymiarki metodologiczne
Tytuł i podtytuł przynoszą elementarną informację o zawartości książki: zostały w niej raczej skojarzone niż połączone wybrane teksty literatury staropolskiej z niektórymi problemami (np. oralność) im etodami współczesnej humanistyki (dekonstrukcja, krytyka feministyczna). Poszczególne rozdziały unaoczniają, że można mówić o dwojakiej perspektywie:
- literatura staropolska okazuje się na tyle nie-staropolska, że może stać się przedmiotem dziś nie-tradycyjnych badań, tzn. jako przedmiot wiedzy literaturoznawczej jest otwarta ku nawet tak dalekiej przyszłości, jakhumanistyka przełomu XX i XXI wieku,
- współczesna humanistyka zachowuje swe poznawcze walorytakże w kontekście literatury staropolskiej, tj. nie jest zamknięta na dzieła powstałe również przed kilkoma wiekami.
Wstęp: varietas et unum? / 11
Rękopiśmienna poezja wizualna Greków a „druk, przestrzeń i zamknięcie" / 21
Bitwa i polowanie - porównania, perswazja i „antropologia": Anonima zwanego Gallem Kronika polska / 32
Iluzja prawdy historycznej: kronikarze o chwale grunwaldzkiego zwycięstwa (Jan Długosz - Marcin i Joachim Bielscy - Maciej Stryjkowski) / 50
Declamatio jako retoryczna proto-dekonstrukcja piętnastowiecznej pochwały kobiet:
Henryk Korneliusz Agryppa, O ślachetności a zacności płci niewieściej / 75
Proto-dekonstruowanie epodu Beatus ille qui procul negotiis: Horacy, poeci ziemiańscy i „Horacy chrześcijański" / 106
Poetyckie przesłanki demitologizacji „dogmatów" mitologii ziemiańskiej: Ogród Wacława Potockiego / 129
Powrót do oralności: Psalmodia polska jako zapis pamięci sarmackiego narodu wybranego / 183
Notka bibliograficzna / 197