ukończyła studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie została zatrudniona na stanowisku asystenta w Zakładzie Chemii Nieorganicznej. Od samego początku prowadziła badania nad kinetyką i mechanizmem przemian redoksowych. Stopień doktora nauk chemicznych w zakresie chemii uzyskała za pracę zatytułowaną „Kinetyka i mechanizm przeniesienia elektronu pomiędzy chromem(II) i chromem(III)” na Wydziale Chemii UMK w 1999 roku. Obecnie jest adiunktem w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Koordynacyjnej UMK.
Rola reakcji protolitycznych, oddziaływań zewnątrzsferowych oraz kompleksowania w kinetyce i mechanizmie wybranych przemian redoksowych
Znajomość mechanizmów reakcji redoksowych jest jednym z ważniejszych celów w interpretacji procesów biologicznych i przemysłowych […]. Zawarte w pracy dane związane są […] z badaniem mechanizmów reakcji redoksowych wybranych układów modelowych. Zakres pracy i opisanych danych zarówno literaturowych, jak i własnych jest bardzo szeroki, co stanowi niewątpliwą zaletę pracy […]. Autorka podejmuje badania zarówno prostych, jak i skomplikowanych układów […]. Praca jest bardzo ciekawa, stanowi dobrą bazę przeglądową literatury dla naukowców pragnących prowadzić pomiary kinetyki reakcji redoksowych. Zwraca uwagę na konieczność szerokiego podejścia do analizy wyników oraz stosowania szerokich zakresów pomiarowych w celu prawidłowej interpretacji wyników. Opisane wyniki wskazują, że badanie literaturowych reakcji, może prowadzić do nowych wniosków i pozwala redefiniować mechanizmy wydawałoby się, książkowych reakcji.
Z recenzji prof. dr. hab. J. Szklarzewicza
1. WPROWADZENIE / 9
2. ZAKRES I CEL BADAŃ, STOSOWANE METODY BADAWCZE, WSPÓŁPRACA Z ZAGRANICĄ I ZAKRES OPRACOWANIA / 17
3. CHARAKTERYSTYKA SUBSTRATÓW / 22
3.1. Barwniki fenotiazynowe / 22
3.2. Chrom(III) oraz jego kompleksy z ligandami tetraazamakrocyklicznymi cyca i cycb / 39
3.3. Kwas askorbinowy / 49
3.4. Ditlen i nadtlenek wodoru / 51
3.5. Cer(IV) / 58
3.6. Mangan(III) / 63
3.7. Miedź(II) / 68
3.8. Heksacyjanożelaziany(III)/(II) / 72
3.9. Ruten(III) / 78
4. BADANE UKŁADY / 82
4.1. Reakcje z udziałem barwników fenotiazynowych / 82
4.1.1. Utlenianie barwników fenotiazynowych w roztworze kwasu siarkowego(VI) / 83
4.1.2. Redukcja barwników fenotiazynowych w roztworach kwaśnych / 87
4.1.3. Reoksydacja leukoformy błękitu metylenowegow roztworach kwaśnych / 87
4.1.4. Degradacja oksydacyjna i hydrolityczna barwników fenotiazynowych w roztworach alkalicznych / 92
4.2. Reakcje z udziałem kompleksów chromu(III) z ligandami makrocyklicznymi cyca i cycb / 98
4.3. Układy pomocnicze / 104
4.3.1. Utlenianie chromianów(III) nadtlenkiem wodoru i heksacyjanożelazianem(III) / 105
4.3.2. Redukcja heksacyjanożelazianów(III) nadtlenkiem wodoru w roztworach alkalicznych i utlenianie heksacyjanożelazianów(II) nadtlenkiem wodoru w roztworach kwaśnych / 107
4.3.3. Redukcja mer -trispikolinianorutenu(III) kwasem askorbinowym i utlenianie trispikolinianorutenianu(II) nadtlenkiem wodoru w roztworach kwaśnych / 109
5. KINETYKA I MECHANIZM BADANYCH PRZEMIAN REDOKSOWYCH / 113
5.1. Reakcje z udziałem barwników fenotiazynowych / 113
5.1.1. Utlenianie barwników fenotiazynowych w roztworze kwasu siarkowego(VI) / 113
5.1.1.1. Utlenianie jonów bromkowych cerem(IV) w roztworze kwasu siarkowego(VI) / 126
5.1.2. Redukcja barwników fenotiazynowych w roztworach kwaśnych / 132
5.1.3. Reoksydacja leukoformy błękitu metylenowego w roztworach kwaśnych / 136
5.1.4. Degradacja oksydacyjna i hydrolityczna barwników fenotiazynowych w roztworach alkalicznych / 145
5.2. Utlenianie makrocyklicznych kompleksów chromu(III) w roztworach alkalicznych / 154
5.3. Reakcje w układach pomocniczych / 164
5.3.1. Utlenianie chromianów(III) nadtlenkiem wodoru i heksacyjano żelazianem(III) / 164
5.3.2. Transfer elektronu pomiędzy nadtlenkiem wodoru i heksacyjano żelazianem(II)/(III) / 169
5.3.2.1. Redukcja heksacyjanożelazianów(III) nadtlenkiem wodoru w roztworach alkalicznych / 169
5.3.2.2. Utlenianie heksacyjanożelazianów(II) nadtlenkiem wodoru w roztworach kwaśnych / 172
5.3.3. Redukcja mer -trispikolinianorutenu(III) kwasem askorbinowym i utlenianie trispikolinianorutenianu(II) nadtlenkiem wodoru w roztworach kwaśnych / 175
5.3.3.1. Redukcja mer -trispikolinianorutenu(III) kwasem askorbinowym / 175
5.3.3.2. Utlenianie trispikolinianorutenianu(II) nadtlenkiem wodoru / 179
6. PODSUMOWANIE I WNIOSKI / 185
7. BIBLIOGRAFIA / 191
8. WYKAZ PUBLIKACJI BĘDĄCYCH PODSTAWĄ ROZPRAWY / 207
9. SUMMARY / 209