Z przedmowy
Zadaniemniniejszego skryptu jest pomoc słuchaczom filologii rosyjskiejw opanowaniu problematyki fonetycznej i fonologicznej językarosyjskiego w ramach konwersatorium z gramatyki opisowej. Jest onprzeznaczony zarówno dla tych, którzy przystępują do studiówrusycystycznych, znając język rosyjski, jak i dla licznego grona tych,którzy dopiero na studiach rozpoczynaj ą naukę tego języka. Stąd wynikadwujęzyczny, rosyjsko-polski, układ skryptu.
Skrypt jest pomyślanyjako system zadań wprowadzających stopniowo poszczególne zjawiska tegodziału wiedzy o języku. Jednak ze względu na to, że podstawowepodręczniki fonetyki rosyjskiej są trudno dostępne na rynku, ćwiczeniasą poprzedzane wyjaśnieniami zawierającymi elementarne informacje natemat omawianych zjawisk. Pierwsza partia ćwiczeń i informacji(Fonetyka), zaczynająca się od przedstawienia najprostszych relacjimiędzy pisownią a wymową, jest poświęcona wprowadzeniu transkrypcjifonetycznej i analizie głosek mowy rosyjskiej oraz ich modyfikacjii zasad występowania w ciągach fonicznych. Kończy ją zestaw tekstów dotranskrypcji fonetycznej. Kolejna partia (Fonologia) ma na celuzapoznanie z zasadami analizy fonologicznej oraz problemamiinterpretacji fonologicznej głosowni rosyjskiej, jak również z różnymipoglądami na temat analizy fonologicznej. Na zakończenie skryptuprezentowane są zagadnienia teorii pisowni rosyjskiej powiązanez fonetyką i fonologią (Grafemika). W ramach poszczególnych partiiskryptu ćwiczenia i wyjaśnienia są zgrupowane w zestawy stosownie doprezentowanych zagadnień. O zawartości każdego zestawu informuje tytułoznaczony cyframi rzymskimi.
Ćwiczenia i wyjaśnieniaz działu fonetycznego oraz niektóre z działu fonologicznegoi grafemicznego są zróżnicowane i podzielone na podstawowe, omawiająceelementarne zagadnienia fonetyki rosyjskiej, których znajomość powinnaobowiązywać wszystkich studentów, i na takie, w których prezentowane sąbardziej skomplikowane lub bardziej szczegółowe problemy, a które sąprzeznaczone dla bardziej zaawansowanych słuchaczy lub dla wyższegopoziomu analizy. Do nich należy m.in. porównanie głosowni rosyjskieji polskiej oraz specyficzne modyfikacje głosek lub pewne szczegółowekwestie fonetyki i fonologii. Ćwiczenia podstawowe są umieszczone napoczątku poszczególnych zestawów. Mają one zwykłą numerację. Są one.najczęściej ułożone w ten sposób, że na początku znajdują się zadaniamające na celu ilustrację określonych zjawisk w kolejności odnajprostszych do bardziej skomplikowanych, a po nich następująćwiczenia podsumowujące. Natomiast zadania szczegółowe lub specyficzneznajdują się na końcu zestawu ćwiczeń i ich numeracji towarzyszy znak*, np. *74. Partie ćwiczeń i wiadomości zawierające zagadnieniao wyższym stopniu zaawansowania mają znak * po tytule. Decyzja o ichuwzględnieniu bądź pominięciu zależy od zakładanego poziomu zajęći należy do prowadzącego.
