Niniejsza monografia usiłuje przedstawić sytuację dzieci i młodzieży chorych na nowotwór, opisać ich oczyma to, co przeżywają, czego doświadczają, czym w trakcie pobytu w szpitalu żyją. Celem tej pracy była diagnoza opieki dokonana przez pacjentów. Przebadano więc 113 osób w wieku od 6 do 18 lat, na pięciu oddziałach pediatryczno-onkologicznych. W pracy posiłkowano się często wypowiedziami chorych, ilustrującymi omawiane zagadnienie. W przytaczanych wypowiedziach usiłowano do maksimum ograniczyć ingerencje, by zachować autentyczność przekazu, a nierzadko jego dramatyzm. Wydaje się, iż właśnie owe wypowiedzi, często szokujące swoją bezpośredniością i brutalną prawdą, stanowią kwintesencję prezentowanej monografii.
Prof. UMK – pracownik naukowy, terapeuta, pedagog specjalny, tanatopedagog. W swojej działalności naukowo badawczej koncentruje się na problematyce związanej z psychopedagogicznymi aspektami opieki i terapii dzieci przewlekle i terminalnie chorych. Autor wielu publikacji poświęconych temu zagadnieniu, jak również koncepcji Tanatopedagogicznej Relacyjnej Terapii Zastępczej oraz podstaw tanatopedagogiki. W środowisku pedagogów uważany za twórcę tanatopedagogiki.
