Życzliwe przyjęcie przez czytelników poprzednich trzech tomów studiów zatytułowanych Do szarży marsz, marsz… Studia z dziejów kawalerii i niesłabnące zainteresowanie dziejami jazdy, przede wszystkim polskiej, a także podjęcie przez redaktora współpracy z kolejnymi autorami zajmującymi się szeroko pojętą historią kawalerii i broni konnych sprawiły, że pod osąd środowiska naukowego oraz wszystkich osób zainteresowanych dziejami konnicy, zarówno rodzimej, jak i obcej, oddajemy następny, nie mniej wartościowy niż poprzednie i jednocześnie dość zróżnicowany tematycznie, tom studiów poruszający tę problematykę.

W jego skład wchodzi osiem autonomicznych studiów: pięć dotyczących jazdy polskiej i trzy poświęcone kawalerii obcej – rosyjskiej, niemieckiej i brytyjskiej. W ten sposób nastąpił pewien powrót do kwestii kawalerii Reichsheer oraz dziejów konnicy armii carskiej, omawianych już   tomie pierwszym. Nowością zawartą w czwartym tomie Do szarży marsz, marsz… jest natomiast kompleks zagadnień dotyczących szeroko rozumianej problematyki muzyki konnej Wojska Polskiego z lat 1918–1939, której zostały poświęcone dwa studia.

Wydaje się więc, że czwarty tom Do szarży marsz, marsz…, podobnie jak poprzednie, może stanowić istotną, a jednocześnie w wielu aspektach nowatorską kontynuację badań prowadzonych już od końca XIX w., a także będących ich efektem opublikowanych wcześniej licznych osiągnięć historyków polskich. Ta uwaga odnosi się praktycznie do wszystkich prezentowanych tutaj studiów dotyczących zarówno jazdy Rzeczypospolitej Obojga Narodów, jak i kawalerii Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Otwierają one bowiem nowe pola badawcze i wytyczają dalsze kierunki poszukiwań. Poza tym często porządkują naszą dotychczasową wiedzę na temat szeroko pojętej problematyki kawaleryjskiej.

Z Wprowadzenia