Zygmunt Krasiński stworzył tak naprawdę dwie Nie-Boskie komedie: pierwszą, romantyczną, młodzieńczą, wydaną w 1835 roku po raz pierwszy i dwa lata później po raz drugi oraz późniejszą, poprawioną (czy też „zepsutą”?), wydaną rok przed śmiercią, którą znamy także współcześnie. Kolejni edytorzy dramatu za podstawę tekstową przyjmowali bowiem zawsze trzecie wydanie. Od ponad stu pięćdziesięciu lat czytamy zatem Nie-Boską komedię jako arcydzieło genialnego, dwudziestojednoletniego poety, bez świadomości, że jest to przecież wersja znacząco zmieniona przez dojrzałego twórcę. Odtworzenie wersji pierwotnej utworu, na podstawie pierwodruku, z zachowaniem współczesnych zasad edytorstwa naukowego, wydaje się zatem ważnym przedsięwzięciem, które umożliwi współczesnym odbiorcom poznanie jednego z najważniejszych dzieł polskiego romantyzmu w takiej formie, w jakiej znali go czytelnicy romantyczni.
Wielki, acz zapominany. Niedoceniany, acz znakomity. Najromantyczniejszy z naszych romantyków.
