Wstęp i przekład - Cezary Bronowski

Współcześnie uwaga polskich tłumaczy koncentruje się głównie na prozie hiszpańskiej i hiszpańskojęzycznej Ameryki Łacińskiej. Natomiast tłumaczenia hiszpańskiego dramatu dwudziestowiecznego, a zwłaszcza tego z okresu awangardy europejskiej − lata dwudzieste i trzydzieste ubiegłego stulecia – nie przyciągają wiele uwagi.

Warto jest więc przypomnieć polskiemu czytelnikowi sylwetkę całkowicie nieznanego Enrique Jardiela Ponceli (1901−1952), hiszpańskiego dramaturga, powieściopisarza, reżysera teatralnego i autora kilku scenariuszy filmowych.

Jardiel Poncela sięgał już do tradycji hiszpańskich i europejskich, rozwijał wypracowane formy i tematy, a ponadto pragnął odnowić hiszpańską dramaturgię, wydostać ją ze skostniałej tematyki i struktury komedii mieszczańskiej, komedyjek pisanych na zamówienie i wodewilów.