Pracownik naukowy Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajduje się historia późnego Cesarstwa Rzymskiego i Bizancjum, ze szczególnym uwzględnieniem historii administracji oraz historii społecznej. Jest członkiem The Society for the Promotion of Roman Studies, międzynarodowego stowarzyszenia z siedzibą w Londynie oraz Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego. Jego najważniejsze książki autorskie to: Julian Apostata jako reformator religijny, Kraków 1999; Comites consistoriani w wieku IV. Studium prosopograficzne elity dworskiej Cesarstwa Rzymskiego 320–395 n.e., Toruń 2007; Prosopographical Studies in the Court Elite in the Roman Empire (4th Century A.D.), Toruń 2013.