Książka opowiada o organizacji i ludziach renesansowych dworów królowych: Elżbiety Habsburżanki (1543-1545), Barbary Radziwiłłówny (1548-1551) i Katarzyny Habsburżanki (1553-1566, dwór polski). Jest dopełnieniem znanego już obrazu dworu króla Zygmunta Augusta o część przynależącą do jego małżonek. Wyniki badań oparte są przede wszystkim na materiałach archiwalnych przechowywanych w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie oraz w Haus-, Hof- und Staatsarchiv w Wiedniu. W kolejnych rozdziałach przedstawia: strukturę dworów, urzędników królowych, dworzan konnych, służbę dworską i dwór żeński, czyli fraucymer. Pełny wykaz osób służących w otoczeniu królowych zawierają osobne spisy członków i członkiń poszczególnych dworów.