W książce przedstawiono miejsce kwestii ukraińskiej w polskiej polityce zagranicznej w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości. Autor stara się pokazać, że polityka ukraińska kolejnych rządów nie ograniczała się tylko do realizacji ukraińskich planów Piłsudskiego związanych ze wspieraniem Symona Pelury. Szerzej omawia m.in. koncepcje i poczynania Komitetu Narodowego Polskiego oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Udowadnia też, że po traktacie ryskim kwestia ukraińska nadal odgrywała istotną rolę w polskiej polityce zagranicznej.
W 1992 r. po ukończeniu studiów historycznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Historii Powszechnej Najnowszej Instytutu Historii macierzystej uczelni. W 2000 r. obronił doktorat Kwestia ukraińska w polskiej polityce zagranicznej w latach 1918-1923, którego rozszerzeniem jest prezentowana książka. W 2009 r. opublikował pracę Przesiedlenie ludności ukraińskiej z Polski do USRR w latach 1944-1947. W 2010 r. zdał kolokwium habilitacyjne. Od lutego 2011 r. pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Rzeszowskim, kieruje Zakładem Historii Najnowszej Instytutu Historii UR. Jest autorem ponad 60 publikacji naukowych. W latach 2000-2005 pracował dodatkowo w Biurze Edukacji Publicznej Oddziału IPN w Rzeszowie.
