Problematyką, wokół której skupione są prezentowane w książce artykuły, jest obrzędowość społeczności zamieszkujących wyspy Indonezji i Birmę. Teksty powstały na podstawie doświadczeń osobistych autorów, jako wynik przeprowadzonych badań terenowych. Wszystkie mają charakter przede wszystkim etnograficzny - są możliwie szczegółowym i bliskim przedmiotowi zainteresowania opisem wybranych aspektów tytułowego zagadnienia. Wśród nich znalazły się zarówno prace stanowiące całościowe ujęcie wybranego obrzędu (wesele na terenie Sumatry Zachodniej, ceremonie pogrzebowe rambu solo na Sulawesi i ngaben na Bali, balijski obrzęd inicjacyjny potong gigi), artykuły traktujące o wybranych elementach określonych obrzedów (symboliczno-wierzeniowe znaczenia tkanin weselnych na Jawie; omówienie niezwykle skomplikowanego systemu kalendarzowego na Bali ; klasyfikacja stanów transowych w rytuałach tej wyspy), test poświęcony zjawisku z pogranicza teatru i rytuału (jawajska kuda lumping), wreszcie przekrojowe omówienie obrzędowości wybranego ludu (region Manggarai na wyspie Flores). Jakkolwiek tematyka indonezyjska w książce dominuje, to jednak warto podkreślić, iż znalazł się w niej także artykuł z zakresu etnografii Birmy; główni jego bohaterowie – naty – to istoty, wokół których skupia się poważna część zarówno ceremonialnego (społecznego), jak i rytualnego (indywidualnego) życia mieszkańców tego kraju. Na szczególnie silne zaakcentowanie zasługuje fakt, że podjęte przez autorów zagadnienia zazwyczaj nigdy dotąd nie były u nas omawiane – jest to pierwsza tego typu publikacja w polskim piśmiennictwie antropologicznym.
„W cieniu przodków to pokaźna pozycja składająca się z niezwykłych artykułów, powstałych na podstawie osobistych doświadczeń. Ich autorami są młodzi badacze, którzy mieli i nadal mają kontakt z omawianymi przez siebie kulturami. Mimo że pisane są językiem naukowym […] to jednak omawiane tematy powiązane są na tyle silnie ze sferą ludzkiej uczuciowości i duchowości, że książki nie sposób czytać bez emocji. Maria Szymańska-Ilnata opisuje np. tradycyjne wesele organizowane przez członków grupy etnicznej Minangkabau, zamieszkującej prowincję Sumatry Zachodniej. Szymona Ronowicza zajmuje z kolei lud Toraja […] w kontekście obrzędów pogrzebowych.
To książka ze wszech miar fascynująca; niesie ze sobą treści nieznane, odległe, ale tym bardziej wciągające i zachwycające. […] Lektura książki sprawiła, że omal nie padłam ofiarą szoku kulturowego, ale po jej zamknięciu odczułam wielki i niespodziewany żal, że podróż po miejscach tak rozległych, skomplikowanych, pięknych i jednocześnie przerażających zbyt szybko musiała się skończyć.”
Fragment recenzji zamieszczonej w "Forum Akademickim" 3/2014, s. 70.
