Prezentowana monografia zawiera artykuły, w których znakomici specjaliści w swoich dziedzinach analizują dorobek naukowy Profesora Jerzego Wojtowicza oraz przedstawiają jego działalność akademicką. Ponadto czytelnik znajdzie w niej bardzo interesujące wspomnienia uczniów Profesora, przyjaciół oraz osób, które współpracowały z nim bądź ich drogi przecięły się na różnych etapach kariery naukowej. […] [Monografia ta] czytana w proponowanym kluczu teoretycznym [studium przypadku] przedstawia nam nie tylko „kawałek” historiografii PRL, jaki stanowiło pisarstwo historyczne Jerzego Wojtowicza, uwzględniając jego specyfikę, ale także fragment jej „kartograficznego obrazu”, który zmusza nas do zejścia z utartych kolein myślenia o niej.
Fragment Wprowadzenia
Jerzy Wojtowicz - historyk gospodarki, społeczeństwa i kultury, ur. 24 X 1924 roku we wsi Rumoce, leżącej na Mazowszu. Od 1940 roku działał w konspiracji, w Batalionach Chłopskich (pseudonim „Pogodny”). Po wojnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Ciechanowie. Przez krótki czas był nauczycielem w szkole wiejskiej w Dąbrowie koło Mławy. W 1951 r. ukończył studia historyczne na UMK, gdzie przeszedł kolejno wszystkie szczeble kariery naukowej od stanowiska zastępcy asystenta aż do tytułu profesora zwyczajnego, uzyskanego w 1979 roku. Zmarł 7 IV 1996 roku.
