Teatrolog, performatyk, profesor uniwersytetu zatrudniony w Instytucie Nauk o Kulturze UMK w Toruniu. Zajmuje się problemami teorii dramatu i teatru: relacją między tekstem dramatu a jego inscenizacją, estetyką teatru współczesnego, w szczególności teatrem polskim (dzieje teatru w Toruniu), litewskim i niemieckim oraz badaniami z zakresu performatyki, które obejmują m.in. kulturowe korzenie piłki nożnej, muzyki rockowej i reality show, a także performans na żywo jako medium ludzkie. Autor książek Teatr realności (2006), Performans na żywo jako medium i obiekt mediatyzacji (2011), Reżyserskie strategie inscenizacji dzieła literackiego (2017). Stały współpracownik Centrum Badania Teatru Europy Wschodniej powołanego przy Akademii Teatralnej w Szanghaju w 2018 roku.

Teatrolog, adiunkt w Zakładzie Dramatu i Teatru Katedry Kulturoznawstwa na UMK w Toruniu oraz animatorka projektów teatralnych i artystyczno-edukacyjnych, a w latach 2001–2011 również kierownik literacki Teatru „Baju Pomorski” w Toruniu. Interesuje się m.in.: estetyką teatru lalek, teatrem w kontekście kultury multimedialnej, cyberkultury, a także badaniami z zakresu antropologii widowisk i performatyki oraz teorią i praktyką animacji kultury. Członek Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych.