Edycja – Piotr Roszak, Enrique Alarcón

Redakcja – Marcin Jan Janecki

Przekład – Jagoda Marszałek

Wprowadzenie – Gilbert Dahan

We wprowadzeniu do Wykładu Pierwszego Listu do Koryntian przedstawiliśmy kilka głównych zasad egzegezy biblijnej Tomasza z Akwinu. Tutaj chcielibyśmy wniknąć w pracę samego św. Tomasza i uwypuklić niektóre mechanizmy jego podejścia egzegetycznego. Drugi List do Koryntian jest, jak przyznaje wielu współczesnych egzegetów, tekstem trudnym, nie tylko ze względu na wszystkie problemy historyczne, jakie stwarza, ale przede wszystkim ze względu na szczególny charakter jego treści doktrynalnych, które są rozdrobnione, rozproszone, a czasem ukryte przez inne rozważania. […] W każdym razie chodzi o relacje Pawła z mieszkańcami Koryntu: ich nawrócenie, ich przychylny stosunek do głoszenia tych, których Paweł nazywa fałszywymi apostołami, ich chciwość, konieczność udziału w zbiórce na rzecz świętych w Jerozolimie. Jednak poza tymi rozważaniami związanymi z konkretnym wydarzeniem, stale pojawiają się zagadnienia doktrynalne, które przywołują życzliwe lub sporne relacje: Nowe Przymierze, związek z Chrystusem, ludzką wolność i łaskę Bożą. Stanowi to wielkie bogactwo treści, z którym św. Tomasz będzie się mierzył, nie unikając żadnych trudności ani nie pozostawiając żadnych problemów w cieniu. Fascynujące jest to, że w całej rozciągłości jego komentarza można śledzić to niestrudzone konfrontowanie się z tekstem. Kiedy my jako czytelnicy w XXI wieku sami czytamy tekst tego listu, nasza uwaga słabnie, ponieważ jesteśmy mniej zainteresowani danym fragmentem (jaką wagę mają dla nas np. problemy związane ze zbiórką pieniędzy w Koryncie w I wieku?). U Tomasza natomiast nie dostrzegamy żadnego śladu znużenia, żadnego spadku napięcia: jego komentarz jest zawsze tak samo równy, tak samo stymulujący (o ile skłania nas do ponownego odczytania tekstu Pawła w inny sposób). A to dlatego, że Akwinata nieustannie pozostaje uważny na słowa i myśl Apostoła.

Gilbert Dahan, Wprowadzenie (fragm.)