Kolejny tom „Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa" poświęcono polskiemu plakatowi i jego, reprezentującym kilka pokoleń, twórcom - mistrzom i adeptom tej sztuki. „Krzyk ulicy - krzyk pokoleń" to hasło oddające zarówno istotę samego plakatu, jak i podkreślające zmiany, którym plakat podlega w rozumieniu historyczno-kulturowym. Pojęcie „pokolenie" w kontekście plakatu polskiego wydaje się szczególnie istotne ze względu na specyfikę tej dyscypliny w Polsce oraz uwarunkowania historyczne. Mam tu na myśli nie tylko kataklizm II wojny światowej, reżim systemu, zmiany ustrojowe i gospodarcze, ale też przełom obyczajowy, zmiany w mentalności. Polski plakat powojenny stał się wiernym odbiciem historii - lustrem przemian, dokonujących się od ponad 60 lat. W specyficzny sposób wyjątkowość polskich projektów powstałych po 1945 roku podkreśla szumne i wieloznaczne pojęcie „polska szkoła plakatu".
Adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Wydziału Sztuk Pięknych UMK. Prowadzi badania dotyczące malarstwa, grafiki artystycznej i użytkowej XX i początku XXI w., twórczości kobiet oraz polskiej krytyki artystycznej. Autorka ponad 30 artykułów naukowych z tego zakresu oraz książki Szata graficzna młodopolskich czasopism literacko-artystycznych (DiG, Warszawa, 2005). Prezeska Oddziału Toruńskiego Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata, członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA) i Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Współorganizatorka kilku cyklicznie organizowanych Konferencji Sztuki Nowoczesnej w Toruniu, a także konferencji poświęconej polskiemu plakatowi(Młody plakat polski 2000–2010, Toruń 2010); konferencji i warsztatów Symmetrica 2015. Sztuka i geometria (Toruń 2015), współredaktorka „Pamiętnika Sztuk Pięknych” oraz 37. tomu AUNC. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo Krzyk ulicy – krzyk pokoleń. Mistrzowie i adepci polskiego plakatu (Toruń 2009).