Edytorstwo tekstów dawnych należy dziś do tej dziedziny naukowej, której granice wyznaczają z jednej strony osobiste zainteresowania uprawiających ją filologów, z drugiej – ciągle wzrastająca (paradoksalnie) liczba niewydanych zabytków piśmiennictwa, kryjących w sobie nierzadko skarby literackie i świadectwo życia minionych epok. Tekstologiczne upodobania dzisiejszych edytorów, sytuujące się zazwyczaj na peryferiach współczesnej humanistyki, dotyczą raczej dwudziestowiecznej twórczości artystycznej, przed- i powojennej intymistyki lub poetyckiej spuścizny najważniejszych w XX wieku autorów, na dalszy plan odsuwając m.in. literaturę romantyzmu czy pisarstwo wcześniejszych stuleci. Edytor XXI wieku równie często pomija teoretyczną refleksję nad kształtowaniem się indywidualnego warsztatu swoich poprzedników, tekstologicznych osiągnięć tzw. przygodnych edytorów, dawnych pisarzy bądź dziewiętnastowiecznych wydawców-profesorów, których dorobek okołoliteracki stanowi przykład łączenia różnorodnych dziedzin badawczych, zainteresowań estetycznych i naukowych. Analiza minionej praktyki wydawniczo-redaktorskiej – z dzisiejszego punktu widzenia w wielu aspektach trudnej jednak do zaakceptowania – pozwala bowiem lepiej poznać i współczesną tekstologię oraz umieścić ją na mapie podejmowanych przez nas działań edytorskich. Proces „odpominania” przedsięwzięć wydawniczych ubiegłych stuleci warto rozpocząć od przypomnienia sylwetek dziewiętnastowiecznych pisarzy i uczonych, których decyzje redaktorskie wpłynęły na rozwój edytorstwa naukowego w Polsce, nierzadko przyczyniając się do późniejszego wypracowania nowoczesnych metod krytyki i analizy tekstów literackich i źródłowych. Wokół powyższych zagadnień koncentrują się rozważania zawarte w drugim numerze „Sztuki Edycji”.
Doktor nauk humanistycznych, pracownik naukowo-dydaktyczny w Zakładzie Tekstologii i Edytorstwa Dzieł Literackich Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, redaktor oraz koordynator projektów edytorskich (w tym m.in. serii Fundacji na rzecz Nauki Polskiej) w Wydawnictwie Naukowym UMK. Autorka kilkunastu artykułów poświęconych dziewiętnastowiecznej epistolografii i problematyce tekstologiczno-edytorskiej drukowanych w czasopismach naukowych i książkach zbiorowych. W ramach nowego wydania Dzieł zebranych Zygmunta Krasińskiego opracowała tomy Małe formy narracyjne (razem z D. Kulczycką) i Proza poetycka (dwie części) oraz jako suplement do tej edycji tom korespondencji literackiej. Współzałożycielka i redaktor naczelna czasopisma filologicznego „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”. Stypendystka Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu.
Show author's publications
- Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie 1(2)/2012. Dziewiętnastowieczni edytorzy i wydawcy
- Zygmunt Krasiński. Światy poetyckie i artystowskie
- Poetyckie światy romantyków. O młodzieńczej korespondencji Zygmunta Krasińskiego i Henryka Reeve'a
- Romantyczne współpoetyzowanie. Wybór listów Zygmunta Krasińskiego i Henryka Reeve'a, t. 1–2
- Zygmunt Krasiński. Życie czy literatura?
- Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie 1(15)2019. Intymistyka a edytorstwo
- Zygmunt Krasiński w Europie. Rekonesans