Profesor zwyczajny dr kwal. II st. Bogumiła J. Rouba- po ukończeniu studiów w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki rozpoczęła pracę w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu. W macierzystym Zakładzie przeszła wszystkie szczeble kariery naukowej, dziś jest jego kierownikiem.

Zajmuje się praktyką konserwatorską realizując własne prace przy malowidłach ściennych i sztalugowych. Prowadzi także prace badawcze- przede wszystkim dotyczące procesów niszczenia zabytków, metod i sposobów ich ochrony, zagadnień związanych z wpływem warunków zewnętrznych na przebieg procesów destrukcji, zwłaszcza klimatu, ogrzewania, zawilgocenia. W ostatnich latach z zespołem fizyków z IF UMK oraz swoich doktorantów bada możliwości stosowania metod optyki koherentnej (OCT) do analiz konserwatorskich. Jest autorką 130 publikacji z zakresu ochrony i konserwacji dziedzictwa kulturowego.

Jako dydaktyk prowadzi konserwatorskie pracownie dyplomowe oraz studenckie ćwiczenia terenowe. Ich owocem jest kilkaset obrazów, rzeźb, malowideł ściennych uratowanych pod jej kierunkiem przez studentów ZKMiRzP.

Wykłada między innymi profilaktykę konserwatorską dla własnych studentów, ale także dla słuchaczy studiów podyplomowych- księży, architektów, pracowników muzeów, służb konserwatorskich.

Jako rzeczoznawca ZPAP oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest zapraszana do trudnych przypadków konserwatorskich w obiektach zabytkowych rozrzuconych po całej Polsce.

Jej pasją są działania na rzecz środowiska konserwatorskiego, szeroko rozumianej ochrony dziedzictwa kultury oraz rozwoju teorii konserwacji-restauracji. Brała udział w pracach poświęconych korektom programów, opracowaniu standardów i doskonaleniu modelu kształcenia konserwatorów-restauratorów dzieł sztuki w polskich Uczelniach. Uczestniczyła w pracach zespołu ds. etyki zawodowej, w pracach nad cennikiem konserwatorskim, koordynowała program doskonalenia Ogólnopolskiego Schematu Dokumentacji Konserwa-torskiej. Pracowała nad terminologią dziedziny, przewodniczyła powołanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Komisji opracowującej Krajowy Program Ochrony i Opieki nad Zabytkami.

Jest członkiem wielu grup eksperckich i konsultacyjnych, wiceprzewodniczącą Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przedstawicielem IZK UMK i członkiem Europejskiej Sieci Szkół Konserwatorskich ENCoRE, członkiem ZPAP, Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS, Rad Konserwatorskich przy WKZ (Olsztyn, Toruń), rad redakcyjnych specjalistycznych czasopism oraz szeregu innych gremiów.

Za swoje prace odznaczona medalami i orderami, a pośród nich Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem Gloria Artis oraz w roku 2010 medalem Pro Ecclesia et Pontifice.