Tłumaczenie Krystyna Krzemieniowa 

Autor kieruje w tej książce uwagę na tajemnice założycielskie, niebezpieczeństwa i kulturowo bogate rysy labiryntu. Od czasu Nietzschego symboliczna forma nowoczesnego życia rozwija się wokół problemu Ariadny. Budzi ona zainteresowanie nie tyle z uwagi na jej „nić", ile raczej z tej racji, że jest kompetentna w sprawie labiryntu oraz, że sama jest labiryntem, w którym można się zgubić. Nić Ariadny można by poniekąd rozumieć jako symbol analitycznego myślenia. Nie wyprowadza ona gdzie indziej, ale zawsze z powrotem tam, gdzie już byliśmy. Nić Ariadny jest pomocna w przejściu „przez" labirynt „na wskroś", ale tylko powrotną drogą do początku. Ariadna fascynuje nas zatem swą umiejętnością radzenia sobie z labiryntem, zdolnością oswajania tego, co nieznane. I: tylko tu, w labiryncie, człowiek może się przekonać, że jest człowiekiem wolnym. Kimś, kto nie musi kierować się rozumem cudzym, bo ufa własnemu.