Wyzwolenie przez zmysły. Tybetańskie koncepcje soteriologiczne
Celem pracy jest polemika z Eliadowską tezą, że praktyka religijna, na której opierają się wyzwolenia przez zmysły („mantra, modlitwa, pielgrzymka”), stanowi „łatwiejszą” drogę do sacrum. O „jakości”, „głębokości” doświadczenia religijnego nie rozstrzyga jego nominalna przynależność klasyfikacyjna, ale jego praktyka. Jak mówią hermenuci, dopiero egzystencja rozstrzyga o esencji.
Tematem książki jest więc doświadczenie, jakie kryje się za wyzwoleniami przez zmysły. Autorka poszukuje przede wszystkim odpowiedzi na dwa pytania: 1) czym, w fenomenologicznym sensie pytania o znaczenie, są tybetańskie praktyki soteriologiczne, rozważane zarówno od strony człowieka wyzwalanego, podmiotu, jak i od strony wyzwalającego przedmiotu, którym jest rzecz święta; 2) jakie znaczenie w strukturze wyzwoleń przez zmysły maja te zachowania wyzwalającego, w których demonstruje on swoją „nieświadomość” i starannie unika tematyzowania rzeczy, która ma mu przynieść wyzwolenie (zagadnienie tzw. religijności tematycznej).
Wprowadzenie / 9
Problem / 14
Tybetańczycy, ludzie wnętrza / 15
Doktryna / 20
ROZDZIAŁ 1. WYZWOLENIA PRZEZ ZMYSŁY: NAIWNY SENSUALIZM, DOCTA IGNORANTIA / 25
Ontologia archaiczna zawsze jest an sich – sama o sobie nie wie / 31
„Zniszczenie dyskursywnej części duszy” / 32
Powtórzenie jako kategoria egzystencjalna / 33
„Wyzwolenie przez klepanie” / 38
Zakaz uprzedmiotowiania rzeczy świętej – fundament ontologii archaicznej / 41
Metafory wyzwolenia / 45
ROZDZIAŁ 2. OPISY I KLASYFIKACJE WYZWOLEŃ PRZEZ ZMYSŁY / 57
Klasyfikacje i opisy wyzwoleń przez zmysły / 57
Manipowie – głosiciele wyzwolenia przez zmysły / 68
ROZDZIAŁ 3. SOTERIOLOGIA TYBETAŃSKA: ANAMNEZA, GNOZA I ALCHEMICZNA PRZEMIANA / 73
ROZDZIAŁ 4. JĘZYK W SOTERIOLOGII BUDDYZMU TYBETAŃSKIEGO / 83
Z rezerwą wobec języka / 85
Typy języka / 92
Święty język zmienia świat / 96
Do świętego obrazu dociera się za pośrednictwem świętego dźwięku / 98
Reguły reprezentacji świętego języka są nieznane: motyw zaginionej księgi / 102
ROZDZIAŁ 5. ŚWIĘTY OBRAZ JAKO NARZĘDZIE WYZWOLENIA / 107
rTen – podpora duchowości / 107
„Pisanie bogów”: linia i odwrócona perspektywa / 111
Obraz ożywiający, czyli jak święty obraz zmienia świat / 115
Obraz prawdziwy: reguły jego tworzenia są nieznane. Motyw boskich malarzy123
ROZDZIAŁ 6. LĘK PRZED PISMEM, CZYLI DLACZEGO TAJEMNICA „ZAGINIONEJ KSIĘGI” I
„BOSKICH MALARZY” POZOSTAJE TAJEMNICĄ / 131
Okazjonalność, czyli czego zapisać nie można / 136
Typy przekazu tradycji duchowej w buddyzmie tybetańskim / 138
ROZDZIAŁ 7. WYZWOLENIE PRZEZ WIDZENIE I SŁUCHANIE – TEORIA I PRAKTYKA SYMBOLU ŻYWEGO / 149
Ontologia archaiczna / 149
Symbol żywy / 153
Kenoza podmiotu i autonomizacja rzeczy świętej / 155
Kryterium prawdziwości języka i obrazu / 204
Zakończenie / 207
Komentarz metodologiczny: hermeneutyka filozoficzna jako pomoc w etnograficznym badaniu obcości / 209
Obcość, zadomowienie, wyobcowanie / 211
Przedsądy / 216
Tradycja / 221
Rozumienie / 223
Trzy wzory spotkania z obcością / 227
Rozmowa / 231
Koło hermeneutyczne / 234
Język / 239
Słownik ważniejszych terminów buddyjskich / 247
Bibliografia / 257
Summary / 271
Indeks osobowy / 283
Agnieszka Palicka
Joanna Tokarska-Bakir
(ur. 1958) jest antropolożką kultury i religioznawczynią. Studiowała na Wydziale Polonistyki i Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracuje w Instytucie Slawistyki PAN. Kieruje pracownią „Archiwum Etnograficzne” (www.archiwumetnograficzne.edu.pl) zajmującą się etnograficznymi badaniami południowo-wschodniej Polski w zakresie pamięci o Żydach i Holokauście. interesuje się antropologią historyczną, przede wszystkim problematyką pogromów antyżydowskich, etnografią Zagłady i antropologią piętna. Laureatka nagrody „Res Publiki Nowej” za najlepszy esej roku 2001, Nagrody YIVo im. Jana Karskiego i Poli Nireńskiej za rok 2007 oraz Nagrody im. ks. Stanisława Musiała (2010). Autorka m.in. książek: Rzeczy mgliste. Eseje i studia (Sejny 2004), Legendy o krwi. Antropologia przesądu (Warszawa 2008), Okrzyki pogromowe. Szkice z antropologii historycznej Polski lat 1939-1946 (Wołowiec 2012). Stypendystka Fundacji Adrew W. Mellona oraz Aleksandra von Humboldta, Davis Center for Historical Studies i Princeton University. Ostatnio uzyskała Marie Curie Fellowship w Institute for Advanced Study w Princeton (2013-2015).