Historia miasta Bydgoszczy, od nadania praw miejskich, obejmuje ponad sześćset pięćdziesiąt lat. W czasach staropolskich miasto było dość ważnym ośrodkiem handlowym na Kujawach. W latach zaboru pruskiego uzyskało status stolicy regionu administracyjnego i warunki do intensywniejszego rozwoju. W gruncie rzeczy jednak przez stulecia Bydgoszcz była miastem prowincjonalnym. Być może to było przyczyną, że dzieje jej nie wzbudzały większego zainteresowania historyków. Dopiero w drugiej połowie XX wieku podjęto bardziej zaawansowane badania. Uwieńczeniem ich było wydanie obszernej syntezy historycznej pod redakcją prof. Mariana Biskupa. Uważna lektura tych opracowań prowadzi jednak do wniosku, że w historiografii dotyczącej Bydgoszczy dominuje tematyka ustrojowa, polityczna, militarna i gospodarcza. Rozwój i osiągnięcia miasta w tych dziedzinach zepchnęły na margines zainteresowanie badaczy problematyką biologicznej egzystencji człowieka w dziejach społecznego wymiaru zdrowia i choroby, a także kształtowania podstaw opieki zdrowotnej i polityki socjalnej. A przecież istnieje silna współzależność pomiędzy różnymi zakresami rzeczywistości historycznej, takimi jak: państwo, gospodarka, religia, nauka, kultura, społeczeństwo i jego zachowania zdrowotne, systemy opieki zdrowotnej i inne. W rekonstrukcji procesu dziejowego nie sposób pominąć biologicznego wymiaru historii.