Zainteresowanie Genesis 1-3 nie słabnie. Często konfrontuje się ten jeden z najważniejszych tekstów zachodniej kultury z naukowymi teoriami, objaśniającymi powstanie i ewolucję wszechświata. Jednak początek Księgi Rodzaju nie konkuruje z nimi, lecz je uzupełnia. Przedstawia bowiem niezwykle istotne dla każdego poglądy, dotyczące pochodzenia świata i człowieka oraz ich wzajemnej relacji. Odsłania również tajemnicę istnienia zła i jego natury. W swojej dobrze przemyślanej formie literackiej i teologicznej odzwierciedla podwójny akt po/es/s: jest nim z jednej strony kompozycja opowieści o stworzeniu świata, z drugiej zaś wyłaniający się z niej porządek rzeczywistości. Obydwa akty są ze sobą ściśle powiązane, tak że stworzenie odbywa się niejako przez opowiadanie o powoływaniu do istnienia kolejnych elementów bytu. W ten sposób struktura narracyjna Genesis 1-3 oraz rozbudowane w niej strategie retoryczne odsłaniają złożony i dynamiczny proces stwórczy. Śledzenie tego procesu jest treścią tego opracowania. Jego celem jest nie tylko wyjaśnienie znaczenia tekstu w jego historyczno--kulturowych uwarunkowaniach, ale wydobycie jego aktualnej doniosłości dla współczesnych czytelników.
dr hab. prof. UMK, absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Papieskiego Instytutu Biblijnego w Rzymie. Studia w Jerozolimie i na Uniwersytecie w Sheffield, w Anglii. Wykładowca egzegezy Nowego Testamentu i teologii biblijnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Publikacje: Opowiadanie, Bóg i początek. Teologia narracyjna Rdz 1–3, Warszawa 2003; [red.] Genesis 1–3. Tekst, interpretacje, przemyślenia, Toruń 2009; liczne artykuły z zakresu hermeneutyki biblijnej i teologii narratywnej