Idee i realizacje dydaktyki interaktywnej - wystawy, muzea i centra nauki
Dynamicznie i różnorodnie rozwijające się formy dydaktyki interaktywnej wymagają porównań, systematyzacji opisu oraz analizy pedagogicznej. Czynimy to w niniejszym opracowaniu. Książka jest z jednej strony reportażem z eksploratoriów i centrów nauki w Europie i na świecie, z drugiej – omawia ewolucję form i treści interaktywnego przekazu wiedzy w naszym kraju. Opisujemy nie tylko wystawy fizyczne, ale i muzea paleontologii, geologii, techniki. Objazdowe wystawy autora z „Fiat Lux” stają się pretekstem do prezentacji specyfiki regionalnych muzeów w Polsce, a wykłady dla dzieci i młodzieży – do analizy kognitywnej. Niniejsza praca zawiera 640 ilustracji (w tym blisko 500 zdjęć, głównie autorstwa Marii Karwasz i Łukasza Kruka) i prawdopodobnie jest pierwszą monografią o muzach nauki na świecie i w Polsce.
Książka jest swego rodzaju przewodnikiem zarówno dla zwiedzających wystawy interaktywne, jak i szukających materiałów edukacyjnych w świecie wirtualnym. Twórcom wystaw i centrów nauki przybliża treści pedagogiczne, dla edukatorów i nauczycieli jest pomocą w organizacji własnej narracji w niezwykle ciekawej przygodzie poznawania świata wiedzy, a dla zwiedzających jest zaproszeniem do nauki przez zabawę.
Wstęp / 5
Rozdział I. Współczesny kształt edukacji muzealnej. Badanie i działanie w środowisku uczącym / 9
1.1. Doświadczenie muzealne jako doświadczenie uczące / 9
1.2. Muzea jako instytucje badawcze i kulturowe. Strategie muzealne / 10
Rozdział II. Źródła dydaktyki interaktywnej / 15
2.1. Od dydaktyki tradycyjnej ku aktywnej i interaktywnej: od odzwierciedlenia do konstruowania wiedzy / 15
2.2. Dydaktyka interaktywna a idea wspomagania rozwoju w dydaktyce XXI wieku / 17
2.3. Wystawa interaktywna jako miejsce eksploracji / 22
Rozdział III. Paradygmaty dydaktyki interaktywnej / 23
3.1. Nowe wyzwania w dydaktyce przedmiotów przyrodniczych / 23
3.2. Funkcje poznawcze w interaktywnym przekazie wiedzy / 26
3.3. Dydaktyka interaktywna jako nowa realizacja zasady poglądowości / 30
3.4. Konstruowanie dydaktyki poza szkołą / 32
3.5. Nowe oblicze konstruktywizmu / 34
3.6. Aspekty pedagogiczne / 37
3.7. Kompetencje społeczne / 39
3.8. Zagrożenia w interaktywnym przekazie wiedzy / 41
3.9. Ludoteki − edukacja poprzez zabawę / 43
Rozdział IV. Eksponaty i metodologie / 45
4.1. Komplementarne funkcje poznawcze eksponatu / 45
4.2. Współzależności między funkcjami poznawczymi eksponatu interaktywnego / 50
4.3. Proste jest dydaktyczne! / 54
4.4. Poglądowość wielkości abstrakcyjnych / 58
4.5. Wykład interaktywny / 60
4.6. Tunel dydaktyczny / 63
4.7. Interaktywny teatr i konkurs / 65
4.8. Sposoby rozbudzenia ciekawości widzów / 69
4.9. Wybór właściwej formy / 71
4.10. Trudności w definiowaniu funkcji poznawczych / 72
4.11. Konstruowanie wystawy kulturotwórczej – filozofia i realizacja / 73
4.12. Multimedia w dydaktyce interaktywnej / 76
4.13. Zasady dydaktyki interaktywnej – podsumowanie / 77
Rozdział V. Zadania strategiczne i dydaktyczne wybranych muzeów na świecie / 79
5.1. Realizacja celów strategicznych i dydaktycznych w muzeach – Luwr / 79
5.2. Innowacyjne strategie w centrach nauki – Exploratorium w San Francisco / 81
5.3. Questacon – Narodowe Centrum Nauki i Technologii (Canberra) / 83
5.4. Muzeum paleontologii – Bolca (Werona) / 87
5.5. Geologia – Royal Museum w Toronto / 89
5.6. Królewskie muzeum przyrodnicze – Bruksela / 90
5.7. Funkcje narodowe i regionalne − Muzeum Nauk Przyrodniczych w Trydencie / 93
5.8. Regionalne ogniska kultury naukowej – od Chicago do Kalamazoo / 95
5.9. Standaryzacja a regionalizacja wystaw − San Sebastian / 97
5.10. Narodowe muzeum nauki, Daejeon, Korea / 100
5.11. Różnorodność rozwiązań, jasność celów / 109
Rozdział VI. Kolekcje i strategie edukacyjne w wybranych centrach nauki w Europie / 111
6.1. Strategie edukacyjne i ich typologia / 111
6.2. Museo nazionale della scienza e della tecnologia „Leonardo da Vinci” / 114
6.3. Museo tridentino di scienze naturali / 119
6.4. Cité des Sciences & de l’industrie, „La villette”, Paryż / 122
6.5. Science Museum w Londynie / 124
6.6. Deutsches Museum w Monachium / 130
6.7. Muzeum nauki „Spectrum” Berlin / 138
6.8. Podsumowanie specyfiki muzeów nauki w Europie / 140
Rozdział VII. Wystawy interaktywne z fizyki – cele, miejsca, aranżacje / 143
7.1. Zabawki i fizyka − Warszawa, Słupsk 1998 / 143
7.2. „Zabawki” dla naukowców, Białystok 1999 / 144
7.3. Szkolne laboratoria fizyczne, Gdańsk 2003 / 146
7.4. „W czasie deszczu dzieci się nudzą” – Sopot 2004 / 148
7.5. „Z górki na pazurki” − Toruń 2007 / 149
7.6. „Fiat lux!” − Toruń 2008 / 151
7.7. „Fiat lux!” − edycje regionalne / 156
7.8. Ścieżki dydaktyczne fizyki współczesnej / 163
7.9. „On the track of modern physics” – Gdańsk, Warszawa, Paryż, Trydent / 168
7.10. Propozycja (wirtualnego) muzeum Marii Skłodowskiej-Curie / 171
Rozdział VIII. Muzea, planetaria, centra nauki w Polsce / 173
8.1. Muzeum techniki w Warszawie / 173
8.2. Muzeum ziemi w Warszawie / 176
8.3. Planetarium, orbitarium i geodium w Toruniu / 178
8.4. Centrum „Hewelianum” w Gdańsku / 182
8.5. Wystawa interaktywna „Eureka” w Szczecinie / 184
8.6. „Nauki dawne i niedawne” i „Świat zmysłów” w Krakowie / 185
8.7. Centrum nauki „Kopernik” w Warszawie / 187
8.8. Perspektywy rozwoju / 195
Zakończenie – czy możliwa jest realizacja idei dydaktyki interaktywnej w praktyce edukacyjnej? / 197
Prof. dr hab. inż. Henryk Drozdowski, Wydział Fizyki Uniwersytetu im. Adama M
Grzegorz Karwasz
Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego (handel zagraniczny) i Politechniki Gdańskiej (fizyka techniczna), od 2006 roku kierownik Zakładu Dydaktyki Fizyki UMK. Prowadzi badania naukowe w zakresie fizyki atomowej i fizyki ciała stałego. W latach 1985–2006 przebywał na uczelniach we Włoszech, USA, Australii i Niemczech, gdzie prowadził wykłady i laboratoria na wydziałach nauk ścisłych, inżynierii oraz podyplomowych studiach nauczycielskich. W latach 1996–2005 kierownik Zakładu Spektroskopii w Akademii Pedagogicznej w Słupsku. We współpracy z prof. K. Ernstem (†) twórca pierwszych wystaw interaktywnych z fizyki w Polsce (1998). Członek Rady Naukowej Centrum „Hevelianum” w Gdańsku, przewodniczący Komisji Polskiego Towarzystwa Fizycznego ds. Komputeryzacji Szkolnych Laboratoriów Przyrodniczych. Autor kilku książek i ponad 250 innych publikacji z zakresu fizyki, pedagogiki, filozofii oraz dydaktyki. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalem „Zasłużony dla Miasta Gdańska” oraz Medalem im. Krzysztofa Ernsta za popularyzację nauki.
- Toruński poręcznik do fizyki. Gimnazjum I klasa: Mechanika
- Idee i realizacje dydaktyki interaktywnej - wystawy, muzea i centra nauki
- Sbirka zadań z fizyki. Zbiór z rozwiązaniami. Mechanika
- Toruński po-ręcznik do fizyki. IV. Fizyka współczesna i astrofizyka
- Dydaktyka i pedagogika kognitywistyczna. Zasady ogólne i implementacje w fizyce
Jolanta Kruk
profesor nadzwyczajny Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej, kierownik Katedry Podstaw Nauk Pedagogicznych. Prowadzi badania naukowe w obszarze dydaktyki ogólnej, filozofii edukacji, projektowania edukacyjnego. Pracowała na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie m.in. zrealizowała 9 projektów badawczych, w tym 2 zespołowe. Autorka 50 publikacji (w tym 3 monografii) z pedagogiki. Prowadzi działalność na rzecz popularyzacji wiedzy (m.in. bierze udział w kolejnych edycjach Bałtyckiego Festiwalu Nauki). W latach 1994−2001 sprawowała opiekę naukową nad przedszkolem pracującym metodą Montessori w Gdańsku i współpracowała z innymi placówkami na terenie woj. pomorskiego. Działa w Oddziale Gdańskim Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego; w latach 1998−2001 była wiceprezesem Stowarzyszenia Rodziców „Wychowanie i Edukacja”. W latach 2008−2010 była członkiem Gdańskiej Rady Oświatowej. Od 2009 r. jest członkiem Rady Naukowej Centrum Inicjatyw Edukacyjnych w Kartuzach, a od 2008 członkiem rady redakcyjnej e-czaspisma „Studia Kulturowe”. W latach 2006−2008 prowadziła kwerendy w centrach i muzeach nauki m.in. w Londynie, Mediolanie, Peennemünde i Berlinie zakończone publikacjami z zakresu edukacji muzealnej.