Problematyka książki dotyczy rozpoznania zmian szaty roślinnej na ziemi chełmińskiej dla okresu ostatnich 5 tysięcy lat. Zaprezentowano w niej zarówno przemiany zachodzące w wyniku naturalnej sukcesji roślinnej, jak i te wywołane działalnością człowieka. Szczegółowo przedstawiono charakterystykę obszaru badań oraz wyniki analiz palinologicznych, na których oparto rekonstrukcję roślinności. Regionalną i lokalną historię roślinności, zapisaną w osadach biogenicznych jezior i torfowisk, powiązano z udokumentowanymi śladami osadnictwa na ziemi chełmińskiej. Do tego celu wykorzystano archeologiczne wyniki badań wykopaliskowych i powierzchniowych. Badania wykazały, że znaczący wpływ gospodarczej działalności człowieka uwidocznił się już w spektrach datowanych na środkową część neolitu. W celu pełniejszego przedstawienia relacji człowiek–środowisko wykreślono serię map izopolowych, ilustrujących procentowy udział pyłku wybranych 13 taksonów roślinnych w istotnych horyzontach czasowych. Przedstawiają one sukcesywny proces odlesiania ziemi chełmińskiej oraz zmienną skalę nasilenia antropopresji w poszczególnych okresach archeologicznych. W celu wyjaśnienia złożonych reakcji na czynniki zewnętrzne (klimat, człowiek) omówiono szczegółowo zachowanie wybranych drzew (olsza – Alnus, grab pospolity – Carpinus betulus, buk zwyczajny – Fagus sylvatica), oraz roślin zielnych (babka lancetowata – Plantago lanceolata). Ze względu na poruszane tematy praca może być źródłem informacji zarówno dla przyrodników, jak i archeologów.
ukończyła studia geograficzne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po studiach zainteresowania badawcze z zakresu zastosowania analizy pyłkowej do rekonstrukcji środowiska przyrodniczego rozwijała pod kierunkiem prof. dr. hab. Kazimierza Tobolskiego w Zakładzie Biogeografii i Paleoekologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Skupiła się wówczas na zagadnieniu postglacjalnej historii cisa pospolitego (Taxus buccata) w rezerwacie „Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego”. W 2001 roku uzyskała stopień doktora nauk biologicznych na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMK w Toruniu. Pogłębione studia nad tym zagadnieniem zaowocowały wydaniem w 2004 roku monograficznego opracowania historii roślinności w okolicy badanego rezerwatu. W Pracowni Rekonstrukcji Środowiska Przyrodniczego Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, gdzie pracuje od 2001 roku, kontynuuje prace nad postglacjalną historią szaty roślinnej Polski, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, a także Borów Tucholskich, Pałuk i Pojezierza Drawskiego. Metodę analizy pyłkowej wykorzystuje między innymi do interpretacji antropogenicznych przemian roślinności, traktując ją jako źródło informacji na temat zmian osadniczych. Obok badania osadów limnicznych i torfowych zajmuje się również badaniami palinologicznymi z warstw kulturowych oraz monitoringiem rocznego opadu pyłkowego.
