Tematem książki jest myśl polityczna Kajetana Koźmiana w okresie, kiedy był czynnym politykiem, a więc do 1830 roku. Zagadnieniem dominującym w omawianych tekstach poety jest kształt przyszłej wspólnoty politycznej wyłaniającej się po katastrofie rozbiorów. Kolejne koncepcje tej wspólnoty bardzo się różniły - Koźmian przeszedł ewolucję od ziemiańskiego konserwatyzmu do przekonania, że nowy naród będzie tworzył się na bazie chłopskiej kultury z jej prostymi cnotami.
Pracownik Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się historią Polski pierwszej połowy XIX wieku. Autor m.in. książek: „Miasto ma mieszkańców, wieś obywateli”. Kajetana Koźmiana koncepcje wspólnoty politycznej (do 1830 roku), Wrocław 2004 (wyd. 2 – Toruń 2017), Rząd Królestwa Polskiego wobec sejmików i zgromadzeń gminnych 1815–1830 (Warszawa 2010), współautor Dziejów Uniwersytetu Warszawskiego 1816–1915 (red. T. Kizwalter, Warszawa 2016).
