Cel uświęca środki, czyli Niccolò Machiavellego rozważania o władzy
Traktaty Niccolò Machiavellego to lektura obowiązkowa dla wszystkich pragnących merytorycznie debatować o państwie i prawie oraz mechanizmach funkcjonowania polityki, jak również dla tych, którzy chcą podjąć się działalności politycznej i odnieść sukces. To właśnie Florentyńczyk znany jest przede wszystkim z rad, jak zdobyć i utrzymać władzę. Wprawdzie zostały one sformułowane przed wiekami, jednak wiele z nich okazuje się zaskakująco aktualnych. Nie cofał się on też przed formułowaniem kontrowersyjnych wniosków, co do dziś dnia wywołuje w czytelnikach wiele emocji. Pomimo bogatej literatury naukowej dotyczącej tego myśliciela, do tej pory brak było monografii, która przybliżałaby kluczowe dla jego rozważań pojęcie władzy, biorąc pod uwagę jej cele i środki. To Machiavelli spopularyzował zasadę „cel uświęca środki” i zalecał jej stosowanie w świecie politycznym. Postulując postrzeganie rzeczywistości taką, jaka ona jest, także władzę należy rozpatrywać pod kątem jej realnych celów oraz środków, które zapewniają jej istnienie. Niniejsza książka uzupełnia tę lukę w dyskursie naukowym. Jej celem nie jest tylko przedstawienie projektów ustrojowych Florentyńczyka, ale przede wszystkim uchwycenie samej istoty i przejawów władzy. „Cel uświęca środki, czyli Niccolò Machiavellego rozważania o władzy” pokazuje w nowym świetle rozważania autora Księcia i mam nadzieję sprowokuje ona każdego czytelnika do własnych przemyśleń na temat państwa, prawa oraz zasad rządzących światem politycznym.
Wstęp / 9
1. Władza jako kategoria doktryn polityczno-prawnych oraz o zasadności podjęcia tego tematu w kontekście twórczości Machiavellego / 10
2. Uwagi terminologiczne i struktura pracy / 16
Wprowadzenie. Debaty naukowe o pojęciu i teoriach władzy/ 23
1. Władza jako stosunek społeczny (aspekt normatywny i realny oraz władza jako stosunek społeczny asymetryczny, symetryczny, nieczytelny bądź władza „sama w sobie”) / 25
2. Władza jako zdolność – decyzjonizm oraz władza jako uprawnienie – legalizm / 31
3. Przykładowe teorie władzy / 32
4. Władza: aspekt represyjny i aspekt produkcyjny oraz problematyka relacji władzy i wolności / 34
5. Rodzaje władzy i cechy władzy państwowej / 36
6. Władza a rządzenie oraz środki władzy i środki rządzenia / 39
7. Podsumowanie / 43
Część I. Władza jako cel
1. Państwo / 47
1.1. Pojęcie „państwa”: geneza oraz pytanie, czy państwo ma charakter prywatny, czy publiczny / 48
1.2. Geneza państwa / 58
1.3. Cel i istota państwa / 61
1.4. Organizacja państwa – ustroje / 68
1.5. Racja stanu / 71
2. Bezpieczeństwo i pomyślność Florencji / 76
2.1. Bezpieczeństwo wewnętrzne: ustanowienie ustroju mieszanego i jego filary / 77
2.1.1. Ustrój mieszany jako mechanizm równoważenia konfliktów społecznych / 79
2.1.2. Mądrość obywateli – egalitaryzm i rola wybitnych jednostek (virtuoso). Relacja państwo – jednostka / 93
2.1.3. Wolność / 108
2.1.4. Praworządność / 126
2.1.5. Moralni obywatele / 138
2.1.6. Religijność / 170
2.1.7. Czasowi dyktatorzy. Problem świata politycznego: debaty vs szybkie decyzje / 182
2.2. Bezpieczeństwo zewnętrzne / 185
2.2.1. Ekspansja / 188
2.2.2. Cel ekspansji: zjednoczenie Italii (patriotyzm i zarys koncepcji narodu) / 192
2.2.3. Armia obywatelska / 200
3. Podsumowanie / 206
Część II. Środki władzy
1. Wstęp, czyli rady dla księcia i polityków / 215
2. Realizm polityczny/ 221
2.1. Natura człowieka / 224
2.2. Diagnoza rzeczywistości: Fortuna i occasione / 232
2.3. Empiryzm / 239
2.4. Historia jako źródło poznania i narzędzie władzy / 241
2.5. Historiozofia / 245
2.6. Necessitá: sytuacja Florencji. Książę oraz sposoby zdobycia władzy / 252
2.7. Metoda formułowania wniosków / 265
2.8. Realizm polityczny – podsumowanie / 270
3. Makiaweliczna osobowość/ 275
3.1. Virtuoso – virtu grande, czyli wyjątkowość / 275
3.2. Skuteczność, czyli cel uświęca środki oraz konsekwencja w działaniach / 280
3.3. Natura ludzka i zwierzęca (lew i lis) / 282
3.4. Umiejętność dostosowania się do okoliczności – autokreacjonizm / 286
3.5. Umiejętności przywódcze i zuchwałość / 288
3.6. Odporność na pochlebstwa i umiejętność doboru doradców / 291
3.7. Osobowość makiaweliczna według psychologii społecznej i innych dziedzin nauk / 292
4. „Nie być w nienawiści u ludu” / 295
5. Przemoc / 297
6. Kłamstwa i wizerunek / 302
7. Powinność jako narzędzie władzy: wychowanie, moralność, religia, instytucje / 314
8. Intrygi i spiski / 318
9. Pieniądze / 320
10. Rady dotyczące utrzymania władzy w księstwach dziedzicznych i nowych / 323
11. Zabić księcia, czyli o ulotności władzy / 326
12. Podsumowanie / 329
Wykaz skrótów oraz wydań pism Machiavellego / 349
Bibliografia / 351
makiawel
bardzo interesująca i godna polecenia książka
Przegląd Polityczny
Wiele jest w książce Baranowskiej błyskotliwych konstatacji i aforystycznych wręcz uwag (Kto zna powody, dla których ludzie są posłuszni, zna naturę władzy). Ale najważniejsze zdaje się przekonanie autorki, która powiada za Machiavellim, że to, na co politycy mogą mieć wpływ, by zapewnić państwu bezpieczne istnienie, to ustanowienie właściwego ustroju i prawa. Fragment omówienia: "Przegląd Polityczny", 20.08.2018 (nr 36).
Marta Baranowska
Adiunkt w Katedrze Historii Doktryn Polityczno-Prawnych i Prawa Niemieckiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autorka monografii Jednostka, państwo i prawo w filozofii Fryderyka Nietzschego. Mała vs wielka polityka, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2009 oraz Cel uświęca środki, czyli Niccolò Machiavellego rozważania o władzy, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2018. Obok badań dotyczących myśli Machiavellego i Nietzschego jej zainteresowania naukowe koncentrują się również na poglądach Heraklita z Efezu, sofistów, Jana Jakuba Rousseau oraz myśli socjalistycznej, problematyce nacjonalizmów i roli doktryn polityczno-prawnych w edukacji prawniczej.