Niniejsza praca ukazuje procesy rewitalizacji i gentryfikacji ze wspólnej dla nich perspektywy, wypełniając tym samym, przynajmniej częściowo, pewne braki literaturowe. O innowacyjności monografii świadczy przedstawiona przez autora zhybrydyzowana forma obu zjawisk: rewigentracja. Jest to pierwsze tego typu syntetyczne ujęcie problemu. Uzupełnieniem tej koncepcji jest definicja gentryfikacji mentalnej, będącej prefazą gentryfikacji. Ponadto w publikacji ukazano i nazwano związki pomiędzy badanymi procesami w zależności od tego, który z nich indukuje zmiany. Szczegółowo określono także składowe tzw. potencjału gentryfikacyjnego i zaproponowano wykorzystanie gentrymapy do jego badania. Przede wszystkim jednak uwzględniono humanistyczną perspektywę badawczą, w której najważniejszy jest człowiek. Poznanie struktur i procesów miejskich, a także oczekiwań ludzi jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala tak pokierować miejską narracją, w tym procesem projektowym, aby przestrzeń była przyjazna każdemu z jego użytkowników.
Doktor nauk o Ziemi, adiunkt w Katedrze Studiów Miejskich i Rozwoju Regionalnego na UMK, urbanista w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Toruniu. Jego badania koncentrują się wokół zagadnień związanych z rewitalizacją, urbanistyką, architekturą, planowaniem przestrzennym, partycypacją społeczną oraz rolą środowiska przyrodniczego w mieście. Współpracuje z jednostkami samorządu terytorialnego oraz z uniwersytetami w Słowenii, Niemczech i Hiszpanii. Członek Towarzystwa Urbanistów Polskich, International Academic Association on Planning, Law and Property Rights oraz Platform of Experts in Planning Law. Uczestnik międzynarodowych programów m.in.: DiverCITY-City for all, Urbact-GEN-Y City. Laureat ogólnopolskiego konkursu „Revitare” na prace naukowo-badawcze dotyczące rewitalizacji terenów zdegradowanych. Autor blisko 100 artykułów oraz opracowań naukowych opublikowanych m.in. w „Cities” oraz „Urban Forestry & Urban Greening”.
