Ekspresja rzeźby afrykańskiej oraz symboliczna i rytualna funkcja, którą pełniły przedmioty związane z kulturą ludów zamieszkujących tereny dzisiejszej Nigerii, wymagały przedefiniowania sposobu podejścia do tego światowego dziedzictwa materialnego. Priorytetem stało się zachowanie śladów nie tylko obróbki, ale także użytkowania tych przedmiotów, będących nieodłącznym nośnikiem wartości, historii oraz tradycji etnicznych twórców.