Publikacja jest pierwszą tak obszerną analizą procesu prezydencjalizacji polskich kampanii parlamentarnych i już ten fakt skłania do uznania jej za wyjątkową i godną lektury. Jest też swoistą polemiką z tymi autorami, którzy opisując fenomen współczesnych kampanii wyborczych, preferują termin „personalizacja” (także: personalizacja scentralizowana). Autor swoje racje przedstawia w sposób klarowny i przekonujący, jednocześnie dostarczając narzędzi pozwalających analizować ewolucję charakteru kampanii wyborczej. Walorem pracy jest oparcie jej na wynikach badań empirycznych (część z nich nie była dotąd publikowana), prowadzonych sukcesywnie w stosunkowo długim okresie (2005–2019), co ułatwia dokonywanie porównań, śledzenie ewolucji charakteru kampanii prezydenckich, ale też pozwala na formułowanie dobrze umotywowanych wniosków.
(Fragment recenzji 1)
Praca naukowa ma charakter poznawczy i weryfikujący dotychczasowy stan wiedzy z zakresu badań nad kampaniami wyborczymi (vide: parlamentarnymi) w Polsce. Opracowanie niniejsze stanowi systemowe ujęcie wieloletnich i żmudnych badań nad prezydencjalizmem jako kategorią interpretacyjną mechanizmów walki wyborczej. Zdecydowanie praca recenzowana może być traktowana jako niezaprzeczalny wkład do nauki o polityce i administracji. Jest zarówno istotnym głosem w dyskusji wśród polskich uczonych, jak i wypełnia widoczną lukę w piśmiennictwie polskim z tego zakresu tematycznego, a w pracy dydaktycznej stanie się lekturą obowiązkową.
(Fragment recenzji 2)
