Studia ze słowotwórstwa albańskiego

Studia ze słowotwórstwa albańskiego jest zbiorem badań nad słowotwórstwem współczesnego języka albańskiego oraz próbą ukazania tendencji rozwojowych słowotwórstwa albańskiego od połowy XVI wieku, czyli od czasu, kiedy powstały i zachowały się pierwsze albańskie teksty pisane. W pracy zastosowano najnowsze metody i narzędzia badawcze wypracowane na gruncie słowotwórstwa słowiańskiego, zwłaszcza polskiego.

Rozdział 1. Wstęp / 9
1.1. Wprowadzenie / 9
1.2. Stan badań dotyczących słowotwórstwa albańskiego / 17
1.3. Pochodzenie afiksów w języku albańskim / 22
1.3.1. Afiksy zachowane w drodze naturalnego rozwoju języka albańskiego, odziedziczone z protoalbańskiego / 24
1.3.2. Afiksy pochodzenia greckiego / 27
1.3.3. Afiksy pochodzenia łacińskiego / 28
1.3.4. Afiksy pochodznia słowiańskiego / 30
1.3.5. Afiksy pochodzenia tureckiego / 31

Rozdział 2. Badanie tendencji rozwojowych słowotwórstwa albańskiego /33
2.1. Materiał i metodologia / 33
2.2. Badanie tekstów z okresu XVII wieku (pierwsze ciągłe teksty albańskie, okres przedturecki) / 44
2.3. Okres literacki od XIX do początku XX wieku ograniczony datą uzyskania przez Albanię niepodległości w 1912 roku / 48
2.4. Analiza materiału językowego z pierwszej połowy XX wieku – okres komunistyczny, który charakteryzował się zwrotem od wariantu północnego (gegijskiego) do południowego (toskijskiego), współczesny materiał / 69
2.5. Pierwsza połowa XX wieku do zakończenia II wojny światowej i rozpoczęcia okresu komunistycznego / 70
2.6. Okres drugiej połowy XX wieku Okres komunistyczny / 90
2.7. Podsumowanie / 123

Rozdział 3. Słowotwórstwo przymiotnika we współczesnym języku albańskim. Semantyczna analiza derywatów / 129
3.1. System przymiotnikowy języka albańskiego / 129
3.2. Derywaty odrzeczownikowe / 131
3.2.1. Relacje, w których temat bądź formant przymiotnika stanowi wykładnik predykatu jądrowego / 132
3.2.2. Relacje, w których temat rzeczownika stanowi wykładnik predykatu jądrowego / 137
3.2.3. Relacje, w których temat przymiotnika i rzeczownika bądź formant derywatu przymiotnikowego stanowią wykładniki argumentów przy predykacie niewyrażonym explicite / 144
3.2.4. Podsumowanie / 152
3.3. Derywaty odczasownikowe / 153
3.3.1. Relacje, w których temat przymiotnika stanowi wykładnik predykatu jądrowego / 154
3.3.2. Relacje, w których podstawa przymiotnika stanowi wykładnik predykatu tworzącego propozycję adiunktywną / 166
3.3.3. Podsumowanie / 173
3.4. Derywaty odprzymiotnikowe / 173
3.4.1. Formant pełni funkcję predykatu adiunktywnego negacja / 174
3.4.2. Formant pełni funkcję predykatu dodanego intensywność / 178
3.4.3. Formant pełni funkcję predykatu dodanego emocja i/lub ocena / 180
3.4.4. Formant pełni funkcję predykatu dodanego ilość / 181
3.4.5. Formant pełni funkcję Predykatu jądrowego relacja / 185
3.4.6. Podsumowanie / 186
3.5. Derywaty odprzysłówkowe / 187
3.5.1. Konstrukcje, w których temat rzeczownika stanowi wykładnik predykatu konstytuującego relację / 187
3.5.2. Przykłady z niewyrażonym explicite predykatem / 194
3.5.3. Podsumowanie / 198
3.6. Funkcjonalna charakterystyka formantów / 199
3.6.1. Inwentarz formantów słowotwórczych pełniących daną funkcję semantyczną w derywacji adiektiwów albańskich / 200
3.7. Podsumowanie / 208

Wykaz stosowanych skrótów i symboli / 211
Literatura / 213
Materiał źródłowy / 221

Artur Karasiński