Staropolska kultura śmiechu. Ludzie - teksty - konteksty

Opracowanie to przedstawia kilka istotnych problemów. W rozdziale pierwszym autor podejmuje próbę zdefiniowana staropolskiego poczucia humoru. Przedstawia on przegląd staropolskich refleksji na temat specyfiki humoru i jego roli w życiu. Treści dotyczące  następnego rozdziału obejmują analizę szlacheckiego trybu życia, które charakteryzowało się wielką dumą zarówno z zajęć domowych i obywatelskich, jak i mieszaniny legend, wspomnień i marzeń o wojnach, czynach bohaterskich (również z perspektywy satyryków i humorystów). W następnej części zostały przedstawione spojrzenia na węzłowy dla kultury szlacheckiej problem równości w warunkach pogłębiających się społecznych różnic. Rozdział czwarty stanowi przegląd poglądów na sejmy i sejmiki. W ostatnim rozdziale autor zwraca uwagę na problematykę Rzeczpospolitej Babińskiej oraz ważnej z wielu względów twórczości plebejuszy, sowizdrzałów.

Wstęp / 7

ROZDZIAŁ I
Staropolskie poczucie humoru / 23

ROZDZIAŁ II
Pasterze i rycerze / 57

ROZDZIAŁ III
Rowni wojewodzie / 103

ROZDZIAŁ IV
Narod polityczny i rządy prawa / 143

ROZDZIAŁ V
Wspolnoty śmiechu albo Rzeczpospolita towarzyska / 179

Zakończenie / 207
Bibliografia / 211
The Old-Polish Culture of Laughter. People – Texts – Contexts.
Summary / 225
Indeks osobowy / 229

Jarosław Porazinski