Książka prezentuje poezję polskiego futuryzmu na tle europejskiej twórczości awangardowej i polskiej tradycji literackiej, koncentrując się na zagadnieniach historycznej poetyki dźwięku. Jasieński, Czyżewski, Wat, Stern i Młodożeniec uruchomili prawdziwą „fabrykę” brzmień – nigdy wcześniej w literaturze polskiej nie podejmowano na tak wielką skalę działań waloryzujących tkankę dźwiękową wierszy. Ogląd i „odsłuch” awangardowej sztuki słowa autorka podporządkowuje zagadnieniom wiążącym się z różnymi kontekstami teoretyczno- i historycznoliterackimi. Bada zabiegi brzmieniowe, tropi konceptyzm foniczno-semantyczny, opisuje wariacje na temat „muzyczności” dzieła, analizując jednocześnie związki polskiej twórczości futurystycznej z poezją przełomu XIX i XX wieku, liryką i koncepcją sztuki W. Chlebnikowa, teorią „onomatopei” i ideą „słów na wolności” F.T. Marinettiego, fonostylistyką folkloru oraz niemal nieobecną w polskiej refleksji literaturoznawczej i praktyce przekładowej literaturą dadaizmu.
Polonistka i historyczka sztuki, adiunkt w Pracowni Poetyki Historycznej Instytutu Badań Literackich PAN. Zajmuje się badaniem relacji transkulturowych i intersemiotycznych – najchętniej na gruncie szeroko rozumianego modernizmu. Szczególnie zainteresowana tym, co w sztuce słowa bezpośrednio dostępne zmysłom (audialność i wizualność literatury). Od lat tropi także związki kultury europejskiej z kulturami Dalekiego Wschodu. Autorka monografii Słowo – obraz – dźwięk. Literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918–1939 (Kraków 2005) oraz „Nuż w uhu”? Koncepcje dźwięku w poezji polskiego futuryzmu (Wrocław 2008). Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wiceprezes Fundacji „Centrum Międzynarodowych Badań Polonistycznych”.
