Tom Rozmaitości socrealistyczne (i nie tylko) stanowi kontynuację poprzednich książek Jerzego Smulskiego (Od Szczecina do... Października, 2002; „Przewietrzyć zatęchłą atmosferę uniwersytetów”, 2009). Składa się z dwóch części. Pierwsza z nich zawiera dwanaście szkiców poświęconych rozmaitym aspektom funkcjonowania literatury w dobie stalinizmu oraz ówczesnemu życiu literackiemu i naukowemu. Część druga to pięć studiów dotyczących pisarzy – Tadeusza Konwickiego, Kazimierza Brandysa i Mariana Promińskiego – którzy również mieli w swej biografii epizod socrealistyczny (choć pomieszczone tu studia dotyczą owego epizodu najczęściej tylko w niewielkiej mierze).
Absolwent UMK (1979), także doktoryzowany (1987) i habilitowany (1995); od 1997 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filologii Polskiej (obecnie: Instytucie Literatury Polskiej) UMK; w 2003 roku uzyskał tytuł profesora. Zajmuje się historią literatury polskiej XX wieku i teorią literatury; z tego zakresu opublikował cztery monografie i zbiory studiów: Twórczość narracyjna Stefana Otwinowskiego (Toruń 1993), Pękanie lodów. Krótkie formy narracyjne w literaturze polskiej lat 1954–1955 (Toruń 1995), Od Szczecina do… Października. Studia o literaturze polskiej lat pięćdziesiątych (Toruń 2002), „Przewietrzyć zatęchłą atmosferę uniwersytetów”. Wokół literaturoznawczej polonistyki doby stalinizmu (Toruń 2009) oraz liczne artykuły w czasopismach polonistycznych („Pamiętnik Literacki”, „Ruch Literacki”, „Zagadnienia Rodzajów Literackich”, „Teksty Drugie”, „Polonistyka”) oraz pracach zbiorowych; współredaktor naukowy dwóch tomów zbiorowych: Oniryczne tematy i konwencje w literaturze polskiej XX wieku (Toruń 1999), Mickiewicz – Słowacki – Krasiński. Romantyczne uwarunkowania i współczesne konteksty (Łowicz 2001). Od 2003 członek Komitetu Nauk o Literaturze PAN (od 2007 – członek prezydium Komitetu).
