Książka poświęcona jest multimediom i roli, jaką odgrywają lub mogą odgrywać w komunikacji, w specyficznych praktykach czytelniczych oraz życiu kulturalnym osób z uszkodzonym słuchem, a zwłaszcza w środowisku ludzi głuchych, dla których językiem macierzystym jest język migowy. Rozważania usytuowane zostały w kontekście historycznym, z odwołaniem do czasów poprzedzających rewolucję cyfrową. Pozwoliło to na ukazanie przemian, jakie nastąpiły w postrzeganiu społeczności Głuchych, tworzących własną kulturę, zogniskowaną wokół języka migowego, a także umożliwiło przedstawienie ich samych, jako społeczności, która nie tylko korzysta z możliwości, jakie dają nowe technologie, ale również uczestniczy w ich powstawaniu. Książka obejmuje siedem rozdziałów. Otwiera ją Wprowadzenie, w którym wyjaśnione zostały motywy i cele podjęcia badań, z ogólną charakterystyką przyjętej metodologii. Rozdział pierwszy poświęcony jest szczegółowym założeniom metodologicznym pracy, w której dominuje ujęcie funkcjonalne. Tu również znajduje się przegląd literatury i bazy źródłowej. Rozdział drugi zawiera charakterystykę osób z uszkodzonym słuchem, przestawia język migowy – główny środek komunikacji niesłyszących, a także wskazuje bariery, na jakie trafiają w dostępie do standardowego czytelnictwa. W rozdziale trzecim omówione zostały media dla osób z dysfunkcją słuchu w czasach sprzed Internetu i ich współczesne kontynuacje. Czwarty rozdział prezentuje rewolucję multimedialną, jaka nastąpiła wskutek notacji SignWriting –pisma migowego, docierającego również do Polski. W rozdziale piątym omówiono multimedia, które zaistniały w Polsce dzięki komputerom i sieci, w tym – słowniki i programy adresowane do dzieci i młodzieży z niedosłuchem. Nowym możliwościom dostępu do informacji – poprzez witryny tworzone przez lub dla osób z uszkodzonym słuchem oraz oferowane w nich multimedia – poświęcony został rozdział szósty. W rozdziale siódmym zaprezentowano dostępne w sieci formy multimedialne, odgrywające istotną rolę w życiu kulturalnym i rozrywce „mieszkańców świata ciszy”. Całość zamyka Zakończenie, podsumowujące ogół rozważań.
Od początku swej pracy naukowo-dydaktycznej związana jest z Instytutem Informacji Naukowej i Bibliologii Uniwersytetu Mikołaja w Toruniu, gdzie obecnie kieruje Zakładem Bibliotekarstwa, Czytelnictwa i Biblioterapii. Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 100 publikacji z zakresu bibliologii. Kilkadziesiąt z nich dotyczy obsługi czytelniczo-informacyjnej ludzi z różnymi rodzajami niepełno- sprawności, w tym – osób z uszkodzonym słuchem. W swoich publikacjach wykorzystuje m.in. doświadczenia, które zdobyła na studiach filologicznych na Uniwersytecie Wrocławskim. Po ich ukończeniu pracowała wśród niesłyszących uczniów, poznając zarazem podstawy języka migowego. Fascynacja tym niezwykłym językiem oraz kulturą społeczności Głuchych przyczyniła się do tego, że w ostatnich latach skoncentrowała uwagę badawczą na funkcjach multimediów w życiu osób z dysfunkcją słuchu, czemu poświęciła swą najnowszą książkę.
