Układanie dramatu. Rzecz o „Nie-Boskiej komedii” jest uporządkowanym zbiorem studiów, z których każde pozostaje odrębną lekturą dramatu zogniskowaną wokół motywu (grupy motywów), elementu lub fragmentu tekstu, jakości, gatunku czy relacji intertekstualnych. Książka nie jest klasyczną monografią, choć autor porusza zasadnicze zagadnienia artystyczne i ideowe dzieła. Analiza immanentna przeważa tu nad dociekaniami genetycznymi. Ważne są wierność tekstowi w szacunku dla jego „ciemności” i wieloznaczności, uważne odczytywanie dramatu bez założeń a priori, weryfikowanie ustaleń poprzedników i wskazywanie alternatywnych możliwości interpretacji.
Badanie romantyzmu to „niekończąca się historia”, w stopniu nieporównywalnym z innymi nurtami kultury i kierunkami literackimi. Maciej Szargot znalazł swoją własną formułę próby interpretacji sensów tego dramatu – jest nią proces jego powstawania, czyli obserwacja jakby od wewnątrz jaźni poety, jakby postawienie się w wyobraźni na jego miejscu. Każde z ośmiu studiów składających się na tom „Układanie dramatu” poświęcone jest innemu zagadnieniu [...] Wędrówka po labiryncie "Nie-Boskiej" (fragment): http://pisarze.pl/index.php/recenzje/15395-rekomendacje-ksiazkowe-krzysztofa-lubczynskiego-41.html.
