[...] W swojej najnowszej książce prof. Urbańczyk prezentuje szerokie zestawienie zwyczajów związanych z grzebaniem zmarłych - począwszy od najdalszej przeszłości po zwyczaje współczesne. Narracja nie jest jednak uporządkowana kluczem chronologicznym. [...]. Fragment omówienia: "Naukowiec: myślcie o przyszłych archeologach; zakopujcie swoje ciała": https://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C83651%2Cnaukowiec-myslcie-o-przyszlych-archeologach-zakopujcie-swoje-ciala.html.

[...] Po przeczytaniu książki prof. Urbańczyka mogę stwierdzić, że moja wiedza na temat historii pochówków była na nie za wysokim poziomie. Dlatego też cieszę się, że w ten sposób uzupełniłem braki w tym zakresie. Jak dla mnie jest to niezwykle pasjonująca lektura, która w ciekawy sposób przybliża nieciekawe zagadnienie jakimi są śmierć, zwłoki i ich pochówek. Jednocześnie zgadzam się z autorem książki, że nowe trendy w grzebaniu mocno różnią się od tradycyjnych metod. Wynika to z silnych zmian w kulturze zachodnioeuropejskiej, która zdecydowanie odchodzi o podstawowych wartości będących jej fundamentem. Mnie te zmiany nie przekonują – a Ciebie, Drogi Czytelniku? Książkę polecam wszystkich, w szczególności tym, którzy poszukują interesującej książki historycznej poświęconej nieoczywistemu zagadnieniu. [...] Fragment omówienia: http://www.sladamihistorii.pl/2020/09/11/recenzja-ksiazki-trudna-historia-zwlok-t-1-wrocisz-do-ziemi/.

[...] „Trudna historia zwłok” fascynuje, sprawia, że człowiek chce zgłębić tajemnicę śmierci za wszelką cenę. Pytania i odpowiedzi to zdecydowanie za mało. Potrzebna jest refleksja, którą wyzwalają tego typu opracowania. Publikacje traktujące śmierć w sposób szczególny i szczegółowy. Niebojące się wkraczać na trudne tereny jakimi są chociażby motywy konsumpcyjne zwłok. Autor w sposób fenomenalny wprowadza czytelnika w meandry sztuki pogrzebowej, ukazuje sedno ostatniej posługi oraz zróżnicowanie ceremonii pogrzebowych. Publikacja nasycona jest wiedzą unikalną, usystematyzowaną i niezwykle cenną. Mamy cały wachlarz emocji, przekrój kultur i zwyczajów zupełnie nam obcych. Od strategii grzebalnych, wykluczenia cmentarnego poprzez aresztowania zwłok ludzkich, aż do rozwiązań architektonicznych koncentrujących uwagę wokół kwestii miejsc pochówków. [...]

Fragment recenzji "Śmierć jako problem": http://gazetasledcza.pl/2020/10/grzebaniem-ofiar-epidemii-covid-19/#.X4VkndAzZPZ

Chrześcijaństwo nie nakazywało tak szybkiego pochówku, ale za to wymagało, by odbył się on w poświęconej ziemi, czyli na wyznaczonych cmentarzach. Cmentarze takie zakładano przy kościołach, a zarządzał nimi - a tym samym i oficjalnymi pochówkami - Kościół. Ci, którzy nie przestrzegali wymaganych przez niego zasad nie mogli zostać pogrzebani na cmentarzu. [...] https://plus.dziennikpolski24.pl/kremacja-pozbawia-naszych-nastepcow-wiedzy-o-przeszlosci-w-proch-sie-obrocisz/ar/c15-15873829.

Czy nowe metody pochówku (gdzie samo pojęcie „grobu” i „ciała” staje się już dyskusyjne) utrwalą się na tyle, aby zerwać z tradycją mającą sto tysięcy lat? Przemysław Urbańczyk starannie rozważa odpowiedź: z jednej strony w pełni akceptuje argumenty ekologiczne, a z drugiej strony, jako archeolog, nawołuje: dajcie się pogrzebać z jakąś rzeczą, zostawcie jakiś ślad! Trudna historia zwłok to nie tyle pasjonujący spacer cmentarna aleją, ile cały bagaż niewesołych, ale żywotnych pytań o nas samych. Fragment recenzji: "Życie z umarłymi", https://nowynapis.eu/tygodnik/nr-124/artykul/zycie-z-umarlymi.