Teatrolożka, recenzentka, badaczka i adiunktka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wykładając na kierunku kulturoznawstwo, oraz na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, prowadząc zajęcia ze współczesnego teatru dla studentów scenografii. Należy do zespołu badawczego „Performatyka i studia nad przekładem” (Wydział Humanistyczny UMK). Współpracuje z portalem „Kultura u podstaw”, dla którego komentuje życie teatralne w Wielkopolsce. Jej zainteresowania naukowe oscylują wokół teatru i dramatu współczesnego wraz z ich kulturowymi i społecznymi uwikłaniami oraz zwrotu pamięciowego i archiwalnego we współczesnej kulturze i humanistyce.
Performatywne archiwum teatru. Konsekwencje „Nie-Boskiej komedii. Szczątków” Olivera Frljicia
Czy możliwe jest przeformułowanie rozumienia archiwum teatru – pojęcia, które w naukach humanistycznych rozwijane jest przynajmniej od czasów Jacques’a Derridy i Hala Fostera? Taką próbę, przyjmując perspektywę performatywną i uwzględniając prace teoretyczne wyrosłe ze zwrotu archiwalnego w naukach humanistycznych, podejmuje autorka w niniejszej książce. Propozycja pojęcia „archiwum performatywnego”, uwzględniającego podobieństwa między archiwum i teatrem oraz nieoczywiste rodzaje dokumentów, które do archiwum teatru należy włączyć, staje się kluczem do odczytania znaczących wydarzeń z polskiego życia teatralnego, politycznego i społecznego ostatnich lat.
Spis treści
Wstęp. Archiwum. Wędrówka pojęcia / 9
Rozdział 1. Archiwum, performans i archiwum performatywne. Zwrot archiwalny w teatrologii / 17
Archiwum, czyli tam i z powrotem / 17
Przeciw marginalizacji / 21
Mit efemeryczności teatru / 27
Mit przeciwstawności / 35
Czym jest archiwum performatywne? / 39
Rozdział 2. Nie-Boska komedia. Szczątki. Spektakl (nie) pozostaje / 47
Przechowywanie traumy / 47
Socjoterapeuta w teatrze / 61
Jak społeczeństwa zapominają / 71
Mit Konrada Swinarskiego / 78
Konrad Swinarski jako miejsce pamięci / 92
Dramat społeczny zamiast scenicznego / 98
Rozdział 3. Spektakl jako performatywna dokumentacja performansu: nie-boska. wyznanie / 107
Teatr, agon, fikcja / 107
„Tęsknię za tobą, Żydzie” / 116
Gdzie jesteśmy w demokracji? / 127
Spektakl jako dokument / 137
„Jak” w archiwum performatywnym / 148
Rozdział 4. Bal w archiwum: Geniusz w golfie / 153
„A co z Konradem?” / 153
Re//Mix: Swinarski / 160
Jaka piękna katastrofa / 169
Lęk przed widmem / 175
Swinarski. Nikt mnie nie zna / 187
Epilog. We władzy archonta: Klątwa / 191
Szczelność archiwum / 192
Żywotność Szczątków / 195
Performujące archiwum / 200
Prawda, fikcja i udawanie / 203
Archonci i anarchiwiści / 207
Bibliografia / 211
Summary. Performative archive of theatre. Consequences of The Un-Divine Comedy. Remains by Oliver Frljić / 223