Wielki, acz zapominany. Niedoceniany, acz znakomity. Najromantyczniejszy z naszych romantyków.
Nie-Boska komedia. Wydanie krytyczne pierwodruku z 1835 roku
Zygmunt Krasiński stworzył tak naprawdę dwie Nie-Boskie komedie: pierwszą, romantyczną, młodzieńczą, wydaną w 1835 roku po raz pierwszy i dwa lata później po raz drugi oraz późniejszą, poprawioną (czy też „zepsutą”?), wydaną rok przed śmiercią, którą znamy także współcześnie. Kolejni edytorzy dramatu za podstawę tekstową przyjmowali bowiem zawsze trzecie wydanie. Od ponad stu pięćdziesięciu lat czytamy zatem Nie-Boską komedię jako arcydzieło genialnego, dwudziestojednoletniego poety, bez świadomości, że jest to przecież wersja znacząco zmieniona przez dojrzałego twórcę. Odtworzenie wersji pierwotnej utworu, na podstawie pierwodruku, z zachowaniem współczesnych zasad edytorstwa naukowego, wydaje się zatem ważnym przedsięwzięciem, które umożliwi współczesnym odbiorcom poznanie jednego z najważniejszych dzieł polskiego romantyzmu w takiej formie, w jakiej znali go czytelnicy romantyczni.
Dzieje tekstu / 7
Nie-Boska komedia / 35
Dodatek krytyczny / 163
Objaśnienia / 199
Bibliografia / 219
Ilustracje / 237
Zygmunt Krasiński
- Mściwy karzeł i inne opowieści
- Dzieła zebrane. Nowe wydanie, t. 1-8 (12 woluminów)
- Nie-Boska komedia. Wydanie krytyczne pierwodruku z 1835 roku
Magdalena Bizior-Dombrowska
Adiunkt w Zakładzie Tekstologii i Edytorstwa Dzieł Literackich Instytutu Literatury Polskiej UMK. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół tekstologii i edytorstwa naukowego, opracowała tom Dzieł zebranych Stanisława Ignacego Witkiewicza pt. „Nauki ścisłe a filozofia” i inne pisma filozoficzne (1933–1939) oraz zbiór listów do Romana Ingardena. W ramach nowej edycji krytycznej Dzieł zebranych Zygmunta Krasińskiego przygotowuje tom dramatów. Zajmuje się również historią literatury romantyzmu i Młodej Polski, kontekstami filozoficznymi literatury oraz mistyką. Jest autorką książki Od egzotyki do mistycznej całości. Przemiany wizji zła w twórczości Juliusza Słowackiego (2006) i artykułów naukowych poświęconych literaturze romantyzmu oraz zagadnieniom tekstologiczno-edytorskim, a także redaktorką i współredaktorką książek z zakresu literatury romantyzmu i problematyki tekstologiczno-edytorskiej.
- Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie 1(1)/2011. Dziewiętnastowieczne edycje
- Zygmunt Krasiński. Dylematy egzystencji – problemy biografii
- Nie-Boska komedia. Wydanie krytyczne pierwodruku z 1835 roku
- Romantyczna nuda. Wielka nostalgia za niczym
- Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie 1(9)2016. Witkacy: piekło edytora
- Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie 2(12)2017. Filozofia przypisów
- Tekstura. Rocznik Filologiczno-Kulturoznawczy, 8/2017–2018
- Filologia to ludzie. Wydział filologiczny UMK 1999–2019
- Tekstura. Rocznik Filologiczno-Kulturoznawczy, 9/2019
- Tekstura. Rocznik Filologiczno-Kulturoznawczy, 10/2020–2021
- Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie 2(22)2022: Książka bez granic
- Tekstura. Rocznik Filologiczno-Kulturoznawczy, 11/2021–2022
- Litteraria Copernicana 4(44)/2022: Kobiety z Witkacym w tle
- oprac.
- Święty Innocenty I, papież. List do Decencjusza, biskupa Gubbio
- O żużlu i wokół żużla. Rozmowy z Wojciechem Żabiałowiczem
- Źródła do dziejów regionu kujawsko-pomorskiego. Część 1: Średniowiecze
- Wybrane zagadnienia z zakresu historii społecznej w polskiej prasie Prus Zachodnich w 2. połowie XIX i początkach XX wieku – wybór tekstów źródłowych
- „... a małe dzieci do ognia wrzucali”. Antologia wypracowań szkolnych (1945–1946) na temat II wojny światowej
- Ta wojna zmieni wszystko… Obraz I wojny światowej w literaturze wspomnieniowej kobiet. Wybór tekstów źródłowych
- Johann Heinrich Abicht – filozof wileński. Działalność naukowa i dydaktyczna (1804–1816). Badania i źródła