Tekst w dwóch kontekstach. Narracja pierwszoosobowa w powieściach Kazimierza Brandysa

Wstęp
Rozdział I
"Między autorem a podmiotem mówiącym". Pragmatyczne spojrzenie na narrację w pierwszej osobie
Problem definicji
Tekst i wypowiedź
Narracja w pierwszej osobie jato imitacja wypowiedzi naturalnej
Tekst w dwóch kontekstach (narracja pierwszoosobowa w perspektywie odbioru)
1. Dwa konteksty wypowiedzi narracyjnej
2. Kreowanie kontekstu
3. Mimetyzm formalny i gatunek
4. Dylematy narracji motywowanej

Rozdział II
"Nadmiar ironii"
Drewniany koń
1. Początek - wersja z roku 1946
2. Wersja z roku1958
3. Formy podawcze - relacja
4. Prezentacja
5. Refleksja
Miasto niepokonane
1. Pamiętnik
2. Epos
3. Misterium
4. Rapsod i oda
Troja miasto otwarte
1. Troja wobec powieści realizmu socjalistycznego
2. Dziennik
3. Monolog

Rozdział III
„Autopowieść": fikcja nowej formy
Gatunek literacki jako wzorzec sytuacji komunikacyjnej
Przedlekturowe sygnały gatunkowości
Stylizacja dziennikowa a wymogi komunikatywności
Informacyjna struktura wypowiedzi jako czynnik porozumienia z czytelnikiem
Wypowiedź przedstawiona
Semantyka formy wypowiedzi
Bohater w roli autora (wewnątrztekstowe motywowanie kompozycji)
Strategie komunikacyjne powieści-dziennika

Rozdział IV
Powieść epistolarna dzisiaj
Powieść epistolarna dzisiaj?
Forma zbioru listów w Wariacjach pocztowych
List a powieść. Formuły terminalne
Związek nadawcy z adresatem
Dialogowość listu
Czas, fabuła, przytoczenia
Kreowanie sensu globalnego

Rozdział V
Autointertekstualność i pierwsza osoba
Wspólna geneza czy zależności strukturalne?
Potencjalne odpowiedzi odbiorcy na związki między powieściami
Model 1: Nierzeczywistość i Rondo jato niezależne utwory
Model 2: Jeden narrator, dwie opowieści
Model 3: Jedna powieść w dwóch wariantach
Autointertekstualność Nierzeczywistości i Ronda wobec wąskiej teorii intertekstualności

Dodatek
Problem mimetyzmu formalnego w prozie niefikcjonalnej
Zakończenie
Indeks osób
Summary
Nota bibliograficzna

Marcin Wołk