absolwent historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1999). Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał na UMK w 2004 r., a od 2005 r. pracuje na stanowisku adiunkta na Wydziale Politologii i Studiów Międzynarodowych UMK w Zakładzie Konfliktów Politycznych. Swoją pracę naukową koncentruje na badaniu dziejów Wielkiego Księstwa Litewskiego. W sferze jego zainteresowań pozostają również stosunki polsko-moskiewskie w XVI i XVII w. oraz dyplomacja staropolska. Autor wielu publikacji poświęconych tym zagadnieniom. W ostatnich latach zajmuje się głównie problematyką Europy Środkowo-Wschodniej.
Partie i systemy partyjne Europy Środkowo-Wschodniej. Dwie dekady doświadczeń
Rozwój partii i systemów partyjnych jest postrzegany jako jeden z najważniejszych wskaźników kondycji nowych demokracji, a badanie partii i ich roli w systemach politycznych pozwala nie tylko na diagnozę procesów demokratyzacji ustrojów państwowych, ale służy także lepszemu zrozumieniu procesów transformacji. Należy jednak mieć na uwadze, że partie w krajach byłego bloku wschodniego noszą piętno dziedzictwa słabego, czy wręcz niefunkcjonującego, doświadczenia demokratycznego. Pluralizm polityczny w państwach Europy Środkowo-Wschodniej stał się nowa jakością w systemie politycznym i interesującym obszarem analiz naukowych.
Partie polityczne stały się ważnymi elementami systemu politycznego, które należy rozpatrywać wielowymiarowo, gdyż ich siła oraz sposób funkcjonowania maja decydujący wpływ na jakość i stabilność systemu władzy, We współczesnej politologii dominuje przekonanie, że funkcje partii politycznych ulegają redefinicji, ale one same pozostają ważnymi aktorami sceny politycznej.
Wstęp / 7
Beata Kosowska-Gąstoł
Europeizacja partii i systemów partyjnych w Europie Środkowo-Wschodniej – zarys problematyki / 11
Piotr Sula
Widmo krąży na Węgrzech – widmo lepszych Węgier czy innej polityki? / 37
Katarzyna Jędraszczyk
Ludowy Ruch Ukrainy w życiu politycznym Ukrainy / 55
Dominik Sieklucki
Polskie Stronnictwo Ludowe w systemie partyjnym III RP / 73
Wojciech Ziętara
Międzynarodówka Socjalistyczna wobec partii socjaldemokratycznych z Europy Środkowo-Wschodniej / 89
Anna Pacześniak
Europeizacja polskich partii politycznych – dynamika wielowymiarowego procesu / 113
Agnieszka Nitszke
Przemiany węgierskiego systemu partyjnego po wyborach parlamentarnych w 2010 roku / 135
Łukasz Kubisz-Muła
Rozwiązywanie się polskich partii politycznych w latach 1990–2009 / 159
Krzysztof Sidorkiewicz
Działalność i postulaty programowe Akcji Wyborczej Polaków na Litwie w kampanii wyborczej w 2012 roku / 181
Magdalena Nowak-Paralusz
Partia feministyczna w Polsce. Powstanie, działalność, perspektywy .. 201
Krzysztof Budka
Sytuacja polskiej lewicy po obradach „okrągłego stołu” / 227
Arkadiusz Czwołek
Ewolucja systemu partyjnego na Białorusi / 245
Arkadiusz Lewandowski
Akcja Wyborcza „Solidarność” jako przykład parakoalicji związku zawodowego i partii politycznych / 301
Karolina Gawron-Tabor
Polityczny populizm partii Smer-Socjalna Demokracja / 317
Aleksander Grebenszczykow
„Sprawiedliwa Rosja” – druga partia władzy / 331
Jarosław Wojtas
Od pełni władzy do politycznej marginalizacji. Znaczenie elekcji 2005 roku dla centrolewicy w Polsce / 347
Marek Tyrała
Charakterystyka polskich koalicji rządowych w latach 1991–2010 / 363
Anna Lew
Kontakty zagraniczne Frakcji Społeczno-Liberalnej Unii Demokratycznej / 383
Małgorzata Zamojska, Karol Zamojski
Zieloni – polityka dekonstrukcji (między transformacją a globalizacją) 395
Przemysław Paradowski
Opozycja parlamentarna w Europie Środkowej po wyborach w 2010 roku (Czechy, Słowacja, Węgry) / 403
Arkadiusz Czwołek
Magdalena Nowak-Paralusz
politolog, adiunkt w Wyższej Szkole Bankowej w Toruniu, doktor nauk humanistycznych z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Obecnie koncentruje swoje zainteresowania badawcze na dziennikarstwie śledczym. Dotychczasową pracę naukową i badawczą poświęcała badaniu uczestnictwa kobiet w sferze publicznej, zwłaszcza w obszarze polityki, a także szeroko pojętej komunikacji (społecznej i politycznej). Autorka i współredaktorka publikacji poświęconych tym zagadnieniom. Praktyk z wieloletnim doświadczeniem szkoleniowym w zakresie umiejętności miękkich.
Karolina Gawron-Tabor
doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. Zainteresowania badawcze związane z procesami integracji europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem akcesji państw Europy Środkowo-Wschodniej, jak również współpracy grup państw wewnątrz Unii Europejskiej. Dorobek naukowy to autorstwo kilku artykułów naukowych, dotyczących integracji europejskiej, jak również Europy Środkowej. Uczestnik ogólnopolskich i międzynarodowych konferencji naukowych