Pod osąd środowiska naukowego oraz wszystkich zainteresowanych historią konnicy, zarówno rodzimej, jak i obcej, oddajemy kolejny, tym razem jednorodny tematycznie, tom studiów, poświęcony dziejom jazdy Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Praca obejmuje pierwszy, trwający mniej więcej do wiosny 1919 r., okres „wojen o niepodległość i granice”. Autorem wszystkich studiów jest redaktor serii – Aleksander Smoliński, który przedstawił w nich jeden z najsłabiej przebadanych i opisanych fragmentów historii polskiej kawalerii, dotyczą one bowiem nadal kryjącej wiele tajemnic i znaków zapytania kwestii organizacji jazdy polskiej z lat 1918–1919. W poszczególnych studiach autor opisał m.in. genealogię formacji szwoleżerskich armii generała Hallera organizowanych we Francji i we Włoszech w latach 1917–1918 oraz proces ich włączania w struktury jazdy dywizyjnej Wojska Polskiego; formowanie oddziałów kawalerii, które w końcu 1918 i na początku 1919 r. były organizowane w Małopolsce, zarówno przez podległą Polskiej Komisji Likwidacyjnej Komendę Wojsk Polskich w Krakowie, jak i przez działającą początkowo w zupełnej izolacji od reszty kraju Komendę Wojsk Polskich we Lwowie; a także formowanie oraz kształt organizacyjny i liczebność formacji kawalerii i konnej artylerii uczestniczących w pierwszym etapie wojny polsko-sowieckiej – do lipca 1919 r. Tom stanowi ważną kontynuację badań prowadzonych w Polsce już od końca XIX w. i w wieku XX, a także będących ich efektem opublikowanych już osiągnięć historyków polskich. Otwiera on bowiem nowe pola badawcze, wytycza dalsze kierunki badań i porządkuje naszą dotychczasową wiedzę z zakresu problematyki jazdy Wojska Polskiego z lat 1918–1919.