Jedna o wielu twarzach. Natalia Lach-Lachowicz – strategie i formy obecności

Jedna o wielu twarzach – to metafora artystycznej kreacji Natalii Lach-Lachowicz ukuta przez autorkę książki na podstawie mitu trickstera oraz koncepcji filozofów egzystencji. Tytułowa postać jest złożona, pełna paradoksów, nieprzewidywalna, niezależna i aktywna. Konstruowana przez nią wypowiedź jest efektem walki z życiem rozgrywającej się przy wsparciu połączonych sił logiki i emocji. Ofensywa jest skierowana zawsze przeciwko temu, co sprowadza jednostkę do pozycji pozbawionego refleksji duchowej konsumenta i odtwórcy pragnień. Jedna o wielu twarzach posługuje się własnymi wcieleniami i odmianami, sztuce przypisując transformującą i transgresyjną siłę, która pozwala jej stanąć twarzą w twarz z grozą istnienia i złożonością egzystencji.

Podziękowania / 9
Wstęp / 11
1. Metoda / 18
2. Stan badań / 26

I. Trickstar, czyli aktywny podmiot / 47
1. Niepokorna i kapryśna / 61
2. Głód i wędrówka / 68
3. Artystka uwolniona / 87

II. Narodziny według ciała i umysłu / 101
1. Umiejscowienie / 109
2. Sfera konceptualna / 113
3. Przemiana / 119
4. Narracja autobiograficzna / 128

III. Umysł w służbie ciała – ciało w służbie umysłu. O ciele, duchu i materii / 143
1. Erotyka w czasach PRL / 150
2. Ciało / 157
3. Dominacja / 179
4. Nadmiar obecności / 186
5. Żywe ciało. Seanse / 192
6. Eros i logos / 201

IV. Jedna o wielu twarzach / 207
1. Portret jako konieczność / 213
2. Geografia twarzy / 221
3. Egzystencjalizm nieobecny / 227
4. Autoportret / 242

Zakończenie / 265
Bibliografia / 271
Indeks nazwisk / 287

Małgorzata Jankowska