Prefektura praetorio Italii, Illyrikum i Afryki to jedna z kilku wielkich jednostek administracyjnych, na jakie podzielone było Cesarstwo Rzymskie w IV–VI wieku. Niniejsza praca koncentruje się na kwestiach związanych z procesem powstawania tej prefektury i jej zasięgiem terytorialnym, miejscem prefekta w hierarchii administracyjnej imperium, relacjach pomiędzy nim a dworem cesarskim oraz strukturze officium. Omówiono w niej także kompetencje prefektów w zakresie bezpieczeństwa publicznego, finansów i roli PPO Italii jako wykonawców cesarskiej polityki względem miast, a także relacji pomiędzy prefektami a niższymi rangą członkami administracji (wikariusze, namiestnicy).
Pracownik naukowy Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajduje się historia późnego Cesarstwa Rzymskiego i Bizancjum, ze szczególnym uwzględnieniem historii administracji oraz historii społecznej. Jest członkiem The Society for the Promotion of Roman Studies, międzynarodowego stowarzyszenia z siedzibą w Londynie oraz Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego. Jego najważniejsze książki autorskie to: Julian Apostata jako reformator religijny, Kraków 1999; Comites consistoriani w wieku IV. Studium prosopograficzne elity dworskiej Cesarstwa Rzymskiego 320–395 n.e., Toruń 2007; Prosopographical Studies in the Court Elite in the Roman Empire (4th Century A.D.), Toruń 2013.
Zobacz publikacje autora
- Comites consistoriani w wieku IV. Studium prosopograficzne elity dworskiej cesarstwa rzymskiego 320-395 n.e.
- Społeczeństwo i religia w świecie antycznym. Materiały z ogólnopolskiej konferencji naukowej (Toruń, 20-22 września 2007 r.)
- Society and religions. Studies in Greek and Roman history, vol. 4: The Roman Empire in the Light of Epigraphical and Normative Sources
- Prosopographical studies on the court elite in the Roman Empire (4th century A. D.)
- Prefektura "praetorio" Italii, Illyrikum i Afryki (312-425 n.e)
