Powtórzenie jako zjawisko tekstowe i systemowe jest kolejną, trzecią monografią tego autora i jednocześnie pierwszą w Polsce pracą poświęconą systematycznemu opisowi powtórzeń wewnątrzzdaniowych, reduplikacji i quasi-tautologii. Głównym przedmiotem opisu są tu repetycje występujące w polszczyźnie, jednak sporo jest też odwołań do innych języków, gdyż cel przyświecający pracy ma charakter teoretyczny – jest nim mianowicie wypracowanie metod i narzędzi służących do odróżniania operacji powtórzeniowych charakterystycznych dla danego języka (w tym wypadku polskiego, np. Co fachowiec, to fachowiec lub Sąd sądem, ale…) od ogólniejszych ponadjęzykowych mechanizmów powtarzania, które leżą u podstaw np. układów quasi-tautologicznych (typu Prawo jest prawem; Jestem, kim jestem) lub motywowanych ikonicznie repetycji szeregowych (typu Szli, szli i szli lub Długo, długo czekali), mających tak samo zbudowane odpowiedniki w różnych językach. Oprócz uporządkowania rozmaitych układów powtórzeniowych praca zawiera szczegółowe analizy polskiego materiału repetycyjnego.
Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa polskiego i ogólnego, jest profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Języka Polskiego UMK. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na semantyce i składni współczesnej polszczyzny oraz na zagadnieniach teorii języka. Jest autorem szeregu artykułów z tego zakresu, a także dwóch monografii książkowych – Cechy semantyczne i składniowe polskich dopowiedzeń potwierdzających (Warszawa 1998) oraz Zjawiska percepcji wzrokowej. Studium semantyczne (Warszawa 2002).
Zobacz publikacje autora
- Studia nad współczesną polszczyną. Gramatyka, semantyka, pragmatyka
- Powtórzenie jako zjawisko tekstowe i systemowe. Repetycje, reduplikacje i quasi-tautologie w języku polskim
- Sens i konwencje w języku. Studia dedykowane Profesorowi Maciejowi Grochowskiemu
- Słownik reduplikacji i powtórzeń polskich. Od zleksykalizowanych podwojeń do regularnych układów repetycyjnych