Książka Głosy i performanse tekstów. Literatura – piosenki – ciałoto publikacja z zakresu antropologii współczesności, w pierwszej części z obszaru literaturoznawstwa, w drugiej – song lyrics studies, w trzeciej zaś – cultural studies, zawierająca interpretacje rozmaitych tekstów kultury (wierszy, poematów, dziennika, tekstów piosenki, body artu – performansów) oraz animacji kultury, wykorzystująca narzędzia psychoanalizy, performatyki, geopoetyki, kulturowych studiów miejskich, somatoestetyki, gender studies, ekokrytyki, memory studies, monoseologii, narratologii transmedialnej oraz etnografii przedtekstowej. W czternastu studiach, o różnym profilu gatunkowym, bo czytelnik znajdzie tu rozprawy, artykuły i szkice, podjęto próbę lektury „pretekstowej”, „nomadycznej”, wędrującej od literatury do piosenki i body artu, od czytania do słuchania i patrzenia, od ciała do ciała, by zanotować swego rodzaju raporty z „badań terenowych w światach tekstów i realnych miejsc” w tym „zeszycie podróżnym pamiętającego interpretatora”.
Największym atutem „Głosów i performansów tekstów” jest właśnie ta osobista i autentyczna afirmacja tekstów kultury, która może inspirować do własnych spotkań z omawianymi przez badacza tekstami kultury. Warto docenić również niepopularne współcześnie próby doszukiwania się nadziei w tekstach pozornie optymizmu pozbawionych. Zamieszczony w omawianej książce rozdział o Barańczaku autor kończy słowami, które mogłyby być również mottem omawianego tomu: „poezja »powinna być nieufnością«, ale również powinna być ufnością – wobec języków miłości” (s. 26). Paweł Tański udowadnia, że również twórczość badawcza może być pełna ufności. I pewnie jest kilka rzeczy, które można mu zarzucić, jednak lektury jego najnowszej publikacji trudno nie kończyć z podziwem dla tak niezachwianie afirmatywnego spojrzenia na sztukę. Jest to doprawdy bardzo orzeźwiająca perspektywa.
Fragment recenzji: Lekcje afirmacji, http://artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=419&artykul=8456&kat=15.
