Nasłuchiwanie hałasu. Audioantropologia między ekspresją a doświadczeniem
Książka ta ma dwa, bliźniacze, tematy: ekspresję i doświadczenie. Ma także dwoje bohaterów: nasłuchujący podmiot i improwizację. Tym, co spaja przedstawioną tu refleksję, jest audioantropologiczna perspektywa, pozwalająca odsłonić kulturowe kryteria słuchania i improwizowania. A jednak z wielu zgromadzonych tu opowieści wyłania się obraz kultury, w której „nikt nie słucha” i „nikt nie improwizuje” – a może, poprawniej, „nikt słucha” i „nikt improwizuje”. Czy jest bowiem „kimś” podmiot słuchania – wystawiany nieustannie na pokusę fantazjowania i, ostatecznie, wydany na pastwę fantazmatów? Czy jest „kimś” podmiot improwizujący, który czyni wiele, by stać się samoorganizującym się procesem improwizowania?
Wstęp. Słysząc, słuchając, nasłuchując. O antropologii audialnej / 7
1. Kultura słuchania
Dyskretny szmer sensu. Wokół estetycznej waloryzacji szumu / 25
O czym szumią taśmy, albo co ujawnia się w nagraniach / 47
Nimfa zwana Echo / 59
Nasłuchiwanie Orientu. Marokańskie ścieżki dźwięków Jana Potockiego / 74
Przez ściany. O słuchaniu dźwięków dobiegających „spoza” / 85
Hałas jako opresja i przebudzenie. O dwóch incydentach „muzycznych” / 100
Szepty i wrzask. O straszeniu przez uszy / 109
Mroczny oddech pożądania, albo o ambiwalencji słyszanego / 133
Horyzont synestezji. O słuchaniu „pod wpływem” / 146
- 2. W stronę antropologii improwizacji
Rytuał i improwizacja / 167
Dźwięki niemożliwe i tożsamość wirtuoza / 186
Zaburzenie, błąd, improwizacja / 195
Kociokwik. Szaleństwo i ekspresja muzyczna / 203
Muzyka głupców czy święto ekstazy? / 218
Thymos Odysa. (Nie)obecność improwizatora / 227
W krainie intonarumori, czyli hałas nieinstrumentalny lub instrumenty hałasu / 233
Przekrzykiwanie. Improwizator w przestrzeni publicznej / 245
Patos hałasu i etos milczenia. Retoryka (swobodnej) improwizacji / 256
Zakończenie, czyli pauza / 265
Bibliografia / 267
Filmografia / 278
Fonografia / 280
Nota bibliograficzna / 283
Krzysztof Wójcik
Dariusz Brzostek
Teoretyk literatury, kulturoznawca. Pracownik Katedry Kulturoznawstwa UMK. Zajmuje się sound studies, twórczością Stanisława Lema, muzyką eksperymentalną, afrofuturyzmem, horrorem i fantastyką naukową. Autor monografii: Literatura i nierozum. Antropologia fantastyki grozy (Toruń 2009) oraz Nasłuchiwanie hałasu. Audioantropologia między ekspresją a doświadczeniem (Toruń 2014); współautor (z Katarzyną Marak i Miłoszem Markockim) książki: Gameplay, Emotions and Narrative. Independent Games Experienced (Pittsburgh 2019).
- Literatura i nierozum. Antropologia fantastyki grozy
- Poezja świadoma siebie. Interpretacje wierszy autotematycznych
- Nasłuchiwanie hałasu. Audioantropologia między ekspresją a doświadczeniem
- Potworna wiedza. Horror w badaniach kulturowych
- Od Lema do Sienkiewicza (z Ingardenem w tle). Prace literaturoznawcze ofiarowane profesorowi Andrzejowi Stoffowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin
- „Chińskie bajki”. Fandom mangi i anime w Polsce
- Wola nie-wiedzy. Horror postmodernistyczny czy groza późnej nowoczesności?
Powiązane

Czytanie przyszłości. Polska fantastyka naukowa dla młodego odbiorcy
Maciej Wróblewski
Polska literatura fantastyczna. Interpretacje
Andrzej Stoff, Dariusz Brzostek
Poezja świadoma siebie. Interpretacje wierszy autotematycznych
Dariusz Brzostek, Anna Skubaczewska-Pniewska, Andrzej Stoff
Literatura i nierozum. Antropologia fantastyki grozy
Dariusz BrzostekInne z tej kategorii

Tabu w polskiej bajce ludowej. Studium folklorystyczne
Violetta Wróblewska
Diabeł tkwi w szczegółach. Znaki świata nadprzyrodzonego w życiu codziennym wsi
Robert Piotrowski
Badanie środowiska przyrodniczego w naukach humanistycznych, społecznych i przyrodniczych
