Materia książki Pawła Bohuszewicza, zarówno w sensie teoretyczno-, jak i historycznoliterackim, jest złożona i bogata. Mierzy się on w niej nie z kilkoma, ale z wieloma problemami, co sprawia, że jego wykład jest czasem niełatwy. Jednak czytelnik może zawsze liczyć na wsparcie Autora, który ucieka się do częstych przypomnień i rekapitulacji. Poszczególne rozdziały są wprawdzie odrębnymi studiami, ale z drugiej strony każdy z nich ma kompozycję podporządkowaną tytułowej formule. Każe to spojrzeć na rozprawę jako na całość właściwie skomponowaną, przemyślaną i zwartą. Od „romansu” do powieści to książka w pełni dojrzała i, nie zawaham się powiedzieć, wybitna, nie tylko uczona, ale także po prostu mądra. Do jej zalet należy także wysoki poziom świadomości metodologicznej.
Fragment recenzji wydawniczej Mariusza Kazańczuka
