Towarzystwo Pedagogiczne (1868–1921) to publikacja przedstawiająca początki zawodowego ruchu nauczycielskiego na ziemiach polskich. Towarzystwo Pedagogiczne było pierwszą na terenie zaboru austriackiego organizacją nauczycielską, która przez 53 lata swojego funkcjonowania dążyła do poprawy sytuacji materialnej nauczycieli, ich przygotowania zawodowego, zajmowała się także rozwojem szkolnictwa galicyjskiego i oświatą ludu. Jego utworzenie stanowiło wyraz zjednoczenia środowiska pedagogicznego, które dążyło do wypracowania ważnych zmian dla polskiego szkolnictwa i oświaty, mających ogromne znaczenie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Organizacja ta nie powstała z inspiracji władz, lecz była oddolną inicjatywą, łączącą w swoich szeregach – na zasadzie dobrowolności – nie tylko przedstawicieli oświaty i nauki, lecz również reprezentantów innych grup zawodowych, którzy angażowali się w to dzieło z myślą o rozwoju polskiej oświaty. Realizacja wielu inicjatyw nie byłaby też możliwa, gdyby nie wsparcie i ofiarność społeczeństwa, co świadczyło o docenieniu wysiłków lwowskiego stowarzyszenia.
Absolwentka pedagogiki i historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Adiunkt w Instytucie Nauk Pedagogicznych na Wydziale Filozofii i Nauk Społecznych UMK. Członek Towarzystwa Historii Edukacji oraz Zespołu Historii Edukacji przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. Autorka, współautorka monografii i artykułów naukowych, których tematyka dotyczy takich zagadnień, jak: pedeutologia historyczna, biografistyka edukacyjna, dzieje historii wychowania, historia myśli pedagogicznej XIX i XX wieku, źródła w badaniach historyczno-oświatowych.
Zobacz publikacje autora
- Zapisani w pamięci. Nauczyciele zaboru austriackiego w literaturze pamiętnikarskiej
- Z myślą o Niepodległej. Polska myśl pedagogiczna przełomu XIX i XX wieku i okresu międzywojennego
- Towarzystwo Pedagogiczne (1868–1921). Założenia ideowe – przemiany organizacyjne i programowe – główne kierunki prac oświatowych
