urodził się w 1958 r. w Grudziądzu. Jest kapłanem diecezji toruńskiej; święcenia prezbiteratu przyjął w 1983 r. z rąk Ojca Świętego Jana Pawła II w Rzymie. Odbył studia na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie i Westfalische Wilhelms-Universitiit w Munster które uwieńczył doktoratem z teologii w 1988 r. oraz doktoratem z filozofii w 1991 r. W latach 1992-2001 prowadził wykłady z filozofii średniowiecznej i tomistycznej w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2001 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego z zakresu teologii moralnej i został zatrudniony na Wydziale 'Teologicznym UMK. Od 2003 r. jest kierownikiem Zakładu Teologii Moralnej i Katolickiej Nauki Społecznej Wydziału Teologicznego UMK. Opublikował kilkadziesiąt artykułów i książek z zakresu filozofii scholastycznej teologii moralnej etyki św. Tomasza z Akwinu, zwłaszcza aretologii i chrystianologii moralnej.
Królewski trakt cierpienia. Rzecz o Lisamarii Meirowsky z Grudziądza towarzyszce męczeńskiej drogi św. Edyty Stein
UWAGA! DRUK NA ZLECENIE! Realizacja druku wyłącznie po wcześniejszym opłaceniu zamówienia (ok. 14 dni)
Z "Podsumowania" ks. prof. dr. hab. Jerzego Bagrowicza
Życie dwu świętych kobiet Edyty Stein i Lisamarii Meirowsky przypadło na czas przełomu wieków: kończącego się wieku XIX i pierwszej połowy XX wieku. Czas ten odznaczał się wyjątkową intensywnością przemian politycznych i społecznych. To jeden z najtrudniejszych okresów najnowszej historii Europy. To z jednej strony czas wielkich przemian, intensywnego rozwoju cywilizacji technicznej i audiowizualnej, nowych technologii przekazu wiedzy. A z drugiej - to jednocześnie epoka tragicznych w skutkach doświadczeń dwu totalitaryzmów: hitlerowskiego w Niemczech i stalinowskiego w Rosji Sowieckiej.
Życie oby naszych bohaterek wiary i świętości przypadło na czas, gdy Niemcy były ogarnięte ideą Kulturkampfu i rozwijającego się zbrodniczego nazizmu. Dane im było doświadczyć trzech ustrojów politycznych: monarchicznego, czasu republiki i totalitarnego ustroju III Rzeszy. Istotne dla ich losów było to, że obie były Żydówkami żyjącymi i pracującymi wśród Niemców.
Pierwsza z nich i bardziej znana, św. Edyta Stein (1891-1942), w swoich poszukiwaniach przeszła wędrówkę od judaizmu poprzez ateizm aż do chrześcijaństwa przyjętego z całym jego radykalizmem. Idąc za głosem powołania stała się karmelitanką. Bardzo ciekawa jest także droga jej poszukiwań naukowych. Fascynowała się fenomenologią i jednocześnie w duchu tej metody próbowała czytać św. Tomasza z Akwinu. Stała się naukowcem, nauczycielem i pedagogiem. W tych trudnych czasach i uwarunkowaniach budowała od podstaw dorobek katolickiej myśli wychowawczej.
Lisamaria Meirowsky (1904-1942), urodzona w Grudziądzu w rodzinie żydowskiej, wychowana w tradycji judaistycznej, otrzymała staranne wykształcenie, miała podwójny doktorat nauk medycznych. Ze względu na żydowskie pochodzenie nie mogła w Niemczech pracować naukowo ani wykonywać zawodu lekarza. Od czasu swoich studiów wytrwale szukała odpowiedzi na pytania o drogę życia, o jego sens i o drogę realizacji wiary religijnej. Poszukiwania te doprowadziły ją do spotkania z chrześcijaństwem. I ona trafiła do struktur życia zakonnego. Już wcześniej spotkała się z Edytą Stein. Razem znalazły się w obozie koncentracyjnym w Auschwitz i razem poniosły męczeńską śmierć.
Jest oczywiste, że z tych dwu świętych kobiet bardziej znaną jest św. Edyta Stein. Jan Paweł II, który znał jej myśl naukową, ogłosił ją współpatronką Europy. Dobrze jednak się stało, że została w tym sympozjum odkryta droga życia i męczeństwa tej, która tak blisko towarzyszyła Edycie, dr Lisamarii Meirowsky. Jest to tym bardziej ważne, że urodziła się tak blisko Torunia. Można powiedzieć, że miały wspólne korzenie i to w wielorakim znaczeniu. Łączyła je narodowość: były Żydówkami. Następnie połączyła je wspólna droga ku odkrywaniu chrześcijaństwa i Kościoła katolickiego. I wreszcie wspólnota męczeństwa. Za przynależność do narodu żydowskiego i wierność powołaniu zapłaciły obie najwyższą cenę, bo cenę życia. Obie te kobiety stały się w XX wieku ważnym znakiem sprzeciwu wobec cywilizacji śmierci. Stały się także znakiem wypełnienia roli kobiety we współczesnym społeczeństwie. Edyta Stein pisała wiele na temat roli i misji kobiety. Jednak ważniejsze nad jej przemyślenia na ten temat stało się świadectwo życia i męczeńskiej śmierci. W czasach rozchwiania ideowego i zamętu światopoglądowego, obie te kobiety ukazują się jako biblijne „niewiasty mężne", mocno zakorzenione w Bogu, ale i twórczo wpisujące się w najbardziej brutalne realia współczesności. Pozostają na zawsze znakiem nadziei na zwycięstwo dobra i miłości spełnionej dla Królestwa Niebieskiego.
I. WPROWADZENIA
Bp Andrzej Suski, Słowo wstępne
Ks. Mirosław Mróz, Od redakcji
S. Katarzyna Sztylc, Edyta Stein i Lisamaria Meirowsky - świadectwo miłości i męczeństwa w sytuacji zagłady narodu żydowskiego
II. FRAGMENTY BIOGRAFICZNE
Waldemar Rozynkowski, Dr Lisamaria Meirowsky - zarys biografii
Waldemar Rozynkowski, Te same korzenie i taka sama śmierć: św. Edyta Stein i Lisamaria Meirowsky
Ks. Czesław Poloczek, Dr Lisamaria Meirowsky - męczennica Boga i człowieka
III. FRAGMENTY BIBLIJNE
Ks. Tomasz Tułodziecki, „Jak owca niema wobec strzygących ją" (Iz 53, 7) - interpretacja starotestamentalnych Pieśni Sługi Jahwe w świetle cierpienia, śmierci i chwały dr Lisamarii Meirowskiej
Ks. Dariusz Kotecki, „W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała" (Kol 1, 24): o współcierpieniu chrześcijanina w kontekście życia i śmierci dr Lisamarii Meirowskiej
IV. FRAGMENTY ETYCZNE
Ks. Mirosław Mróz, Męczeństwo jako akt cnoty męstwa: nauka św. Tomasza z Akwinu narzędziem interpretacji czynu miłości dr Lisamarii Meirowskiej
S. Katarzyna Sztylc, Doświadczenie cierpienia w koncepcji dojrzałej osobowości chrześcijanina według Jana Pawła II na przykładzie św. Edyty Stein i dr Lisamarii Meirowskiej
PODSUMOWANIE - Ks. Jerzy Bagrowicz
BIBLIOGRAFIA
V. ANEKSY
Aneks 1. Kurzportrait der Arztin Dr. Dr. Lisamaria Meirowsky
Aneks 2. List Lisamarii do Edyty Stein z dnia 26 lipca 1942 roku
Aneks 3. Jan Paweł II , Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na terenie byłego obozu koncentracyjnego
Aneks 4. Jan Paweł II, Nawet w Otchłani cierpienia może zwyciężyć miłość. Przesłanie papieskie z okazji 60. rocznicy wyzwolenia obozu w Oświęcimiu-Brzezince
Aneks 5. Benedykt XVI, Przybyć tu musiałem: przemówienie w byłym obozie koncentracyjnym
Aneks 6. Pius XI, Encyklika Quas Primas do wszystkich Czcigodnych Braci Patriarchów, Prymasów, Arcybiskupów, Biskupów i innych Ordynariuszów, którzy pozostają w pokoju i jedności ze Stolicą Apostolską. O ustanowieniu święta Naszego Pana Jezusa Chrystusa Króla
Mirosław Mróz
- Tajemnica ludzkiej nieprawości. Aktualność nauki św. Tomasza z Akwinu o złu moralnym i wadach głównych
- Miserere mei, deus. Psalm 50 (51) w interpretacji św. Tomasza z Akwinu
- Mądrość życia. W szkole cnót chrześcijańskich
- Fides Quaerens Intellectum. Wiara poszukująca zrozumienia
- Królewski trakt cierpienia. Rzecz o Lisamarii Meirowsky z Grudziądza towarzyszce męczeńskiej drogi św. Edyty Stein
- Słowa nadziei. Prośby Modlitwy Pańskiej
- Źródła duchowości Europy. Święta Elżbieta - świadectwo miłości miłosiernej