Pracuje w Instytucie Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu. Specjalizuje się w historii kultury nowożytnej oraz dydaktyce historii. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Głównego Olimpiady Historycznej oraz redaktora naczelnego „Wiadomości Historycznych”. Obecnie jest dziekanem Wydziału Nauk Historycznych UMK. W jego dorobku jest blisko 200 prac naukowych, w tym kilka monografii.
Mikołaj Kopernik. Życie po życiu. Osiemnastowieczne kręgi pamięci
Książka ukazuje miejsce Mikołaja Kopernika w kulturze pamięci najpierw społeczności lokalnych Torunia i Fromborka, następnie środowiska erudytów Rzeczypospolitej, a wreszcie kręgu europejskich encyklopedystów. Autorzy stawiają ważne pytania: kim był Kopernik dla ludzi XVIII stulecia?, co decydowało o pamięci i zapomnieniu? Najprościej można by odpowiedzieć, że wybitny astronom był taki, jakim chcieli go widzieć i jakiego potrzebowali twórcy jego biogramów, fundatorzy tablic pamiątkowych i portretów oraz autorzy wierszy pochwalnych. I tu zaczynają się problemy z ustaleniem jednego przekazu, co potwierdza tezę Epikteta, że nie czyny poruszają ludzi, ale słowa o tych czynach, a słowa o Koperniku w XVIII w. stają się już nie tyle przedmiotem debaty naukowej, ile argumentem w rozmowach na tematy wyznaniowe i filozoficzne, w dyskusjach o wielości światów oraz postępie i oświeceniu ludzkości. Po pierwszym rozbiorze Rzeczypospolitej postać Kopernika nabiera nowych cech. Nie jest on już wyłącznie matematykiem, astronomem, kanonikiem, staje się bohaterem z panteonu narodowego, przywoływanym nie tylko dla pokrzepienia serc, lecz także dla pokrzepienia umysłu.
This book presents the place of Nicolaus Copernicus in the memorial culture of, firstly, local communities in Toruń and Frombork, secondly, among the erudite community of the Polish-Lithuanian Commonwealth, and finally, in the circle of European encyclopedists. The authors ask important questions: who was Copernicus for the people of the 18th century, and which aspects determined memory and oblivion? The simplest answer could be that the outstanding astronomer was what the creators of his biographies, the founders of commemorative plaques and portraits, and the authors of his praise poems wanted and needed to see him. And here the problems begin with establishing a single narrative, which confirms Epictetus' thesis that it is not actions that move people, but words about these actions, and words about Copernicus in the 18th century become not so much the subject of a scientific debate, but an argument in conversations about religious and philosophical matters, in discussions about the multiplicity of worlds and the progress and enlightenment of humanity. After the first partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth, the figure of Copernicus took on new features. He is no longer just a mathematician, an astronomer, or a canon; he becomes a hero from the national pantheon, invoked not only to comfort hearts, but also to keep up the strength of mind.
Wstęp JM Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika / 7
Wstęp / 9
Rozdział I
Narodziny i śmierć. Toruń i Frombork jako miejsca uobecnienia i upamiętnienia / 15
1. W Prusach Królewskich / 17
2. Wśród toruńskich katolików / 52
3. Na Warmii / 61
4. Toruń i Frombork w kompendiach wiedzy / 80
5. W kręgu podróżników / 103
Rozdział II
W Rzeczypospolitej XVIII w. / 123
1. W kręgu saskich uczonych / 123
2. W kręgu sarmackich erudytów / 146
3. W kręgu opinii publicznej / 168
4. Droga do narodowego panteonu / 188
Rozdział III
W Europie oświecenia / 195
1. „Rozmowy o wielości światów” / 195
2. W kręgu filozofów / 212
3. W kręgu encyklopedystów / 226
Zakończenie / 245
Bibliografia / 253
Wykaz ilustracji / 281
Summary / 283
Indeks osobowy / 293
Stanisław Roszak
- Selbstzeugnisse im polnischen und deutschen Schrifttum im Spätmittelalter und in der Frühen Neuzeit (15.-18. Jahrhundert). Band 1
- Mikołaj Kopernik. Życie po życiu. Osiemnastowieczne kręgi pamięci
- Archiwa sarmackiej pamięci. Funkcje i znaczenie rękopiśmiennych ksiąg silva rerum w kulturze Rzeczypospolitej XVIII wieku
- Pamięć Domu Komierowskich. Studium z dziejów rodu szlacheckiego w XVIII wieku
Agnieszka Wieczorek
Jest pracownikiem Katedry Metodologii, Dydaktyki i Historii Kultury Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. Specjalizuje się w historii Polski XVII i XVIII w., relacjach polsko-francuskich w epoce nowożytnej oraz dydaktyce szkoły wyższej. Jest autorką wielu prac z zakresu historii nowożytnej oraz pomocy metodycznych.
- Guwerner – preceptor – nauczyciel. Szkice z historii edukacji w Polsce i Europie Zachodniej (XVII–XIX w.)
- Misje ludowe Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo na terenie Rzeczypospolitej od połowy XVII do początku XIX wieku